Samenvatting

In Nederland maken ongeveer 100.000 personen gebruik van een rolstoel. Het grootste deel van deze groep maakt in het dagelijks leven gebruik van een rolstoel zonder camberstand of met een lichte camberstand (1 graden tot 3 graden). De actieve rolstoel gebruikers maken buiten huis vaak gebruik van een rolstoel met een grotere camberstand om de wendbaarheid en de stabiliteit te vergroten. Om de voordelen van de kleine camberstand en de grote camberstand samen te voegen, wordt er een camberverstelmechanisme ontworpen, zodat de rolstoelgebruiker zelf zonder gebruik van gereedschap de camberstand te verstellen.
Om een goed beeld te krijgen van de mogelijkheden en de problemen die dit project met zich meebrengt is er een marktonderzoek gehouden en is de doelgroep bepaald. Hierna is gekeken naar de effecten die een camberstand veroorzaakt op de rolstoel en op het rijgedrag. Ook is er bepaald wat een rolstoelgebruiker voor kracht kan genereren om een mechanisme te kunnen aansturen en is de gewenste bewegingsbaan van het wiel geanalyseerd tijdens het gaan van 0 graden naar 12 graden camber. Ook zijn de mogelijke aansturingspunten bepaald.
Uit de analyse zijn de volgende eisen en wensen voortgekomen. Aan de hand van deze eisen en wensen worden de mechanismen ontworpen.
Het ontwerp van dit afstudeerproject, wordt in twee delen beschreven. Het eerste deel bestaat uit de ontwerpfase van het cambermechanisme. Het tweede deel bestaat uit de ontwerpfase van het hefmechanisme.
De mechanismen bestaan uit verschillende onderdelen. Deze onderdelen maken een bepaalde ontwikkeling door. Omdat de onderdelen elkaar beïnvloeden is er voor gekozen om deze stap voor stap te analysen en te ontwerpen om uiteindelijk op een eindontwerp te komen. In de morfologische kaart zijn de verschillende hoofdonderdelen bepaald.
Het eindontwerp is tot stand gekomen na het combineren van de ontworpen onderdelen. Er worden verschillende aanzichten getoond om de lezer een duidelijk beeld te geven van het eindontwerp.
In hoofdstuk 6 wordt er gekeken of het ontwerp voldoet aan de in SolidWorks meetbare eisen welke zijn gesteld aan het mechanisme. In de eerste test is er gekeken naar de werking van het mechanisme. Hier komt uit dat bij 12 graden camber de bovenkant van het achterwiel 1,42 mm te weinig daalt en dat de onderkant van het achterwiel 2,5 mm teveel naar buiten gaat. In de tweede test is er met behulp van Cosmos gekeken naar de sterkte en stijfheid van de zwaarst belaste onderdelen. Hier komt uit dat alle onderdelen sterk genoeg zijn.
Het camberverstelmechanisme wordt geëvalueerd aan de hand van de gestelde eisen en wensen. De eisen welke niet behaald zijn direct gevolg van het te weinig dalen van de bovenkant van het achterwiel in 12 graden camber.
Het camberverstelmechanisme veroorzaakt een camberhoek van 0 graden en 12 graden. Dit zijn maar twee hoeken waar een rolstoelgebruiker uit kan kiezen. Het zou van toegevoegde waarde kunnen zijn wanneer uit meerdere hoeken is te kiezen. In dit afstudeerproject is bewust gekozen om geen verstellingen mogelijkheid te integreren in het ontwerp, omdat de afstudeerperiode daar te kort voor is. Wanneer er een vervolgontwerp zou komen op het eindontwerp, zouden deze verstellingen wel kunnen worden meegenomen.
In de evaluatie is te lezen dat het wiel niet de gewenste daling en zijwaartse beweging maakt. In de testfase is geconstateerd dat het geleidingsmechanisme correct werkt. Dit kan duiden op een meetfout tijdens een maatopname van de bestaande onderdelen van de REA Viking 703.
Na gekeken te hebben naar bestaande camberverstelmechanismen, is geconcludeerd dat geen enkel bestaand systeem door de rolstoelgebruiker vanuit de rolstoel zelf te verstellen is.
Wanneer de wielen van een rolstoel naar een camberstand gebracht worden, laat dit de achteras van de rolstoel dalen. Dit heeft invloed op het rijgedrag van de rolstoel. Huidige verstelmechanismen houden hier geen rekening mee.