Samenvatting

Doel: De laatste jaren is esports (competitief computer games spelen) enorm gestegen in populariteit. Uit onderzoek is gebleken dat 40% van de esports atleten musculoskeletale (MSK) pijn ervaart (Lindberg, et al., 2020). Uit onderzoek van DiFrancisco-Donoghue, Werner, Douris, & Zwibel (2020) is gebleken dat esporters minder fysiek actief zijn en meer
sedentair gedrag vertonen. Echter zijn dit de enige twee onderzoeken die zijn uitgevoerd op het gebied van fysieke activiteit, sedentair gedrag en MSK-pijn binnen de doelgroep esporters. Ondanks deze onderzoeken is de gemiddelde overtuiging van esports coaches en organisaties binnen de Benelux dat het verhogen van de fysieke activiteit onnodig is en dat het percentage van de esports atleten die MSK-pijn ervaart in de Benelux laag is. Het doel van dit onderzoek is om het verschil te meten tussen esporters en non-esporters op de parameters fysieke activiteit, sedentair gedrag en MSK-pijn. Hiervoor is de hypothese dat esporters minder fysiek actief zijn, meer MSK-pijn ervaren en meer sedentair gedrag vertonen dan non-esporters.
Methode: Een totale populatie van 60 proefpersonen heeft meegedaan aan het onderzoek met een gemiddelde leeftijd van 21,9 jaar, waarvan 44 mannen en 16 vrouwen. Hiervan vallen 23 mannen onder de groep esporters en de rest onder de groep non-esporters. Het onderzoek is uitgevoerd aan de hand van een elektronische vragenlijst die door elk proefpersoon eenmalig is ingevuld. Fysieke activiteit is gemeten aan de hand van de IPAQ short form met de parameters totale fysieke activiteit, zware inspanning per week, matige inspanning per week en hoeveelheid wandelen per week. Sedentair gedrag is ook gemeten aan de hand van de IPAQ short form. MSK-pijn is gemeten aan de hand van de CPGS met de parameters pijn intensiteit, pijn gerelateerde beperking, beperking score, pijn-beperktheid categorie en percentage met MKT-pijn.
Resultaten: De resultaten wijzen uit dat op de parameter fysieke activiteit geen significante verschillen zijn aangetoond tussen de controlegroep en de esporters. Echter is wel gebleken dat esporters significant meer sedentair gedrag vertonen dan de volledige controlegroep (p=0,000) en dat esporters significant een hoger percentage MKT-klachten hebben dan de volledige controlegroep (p=0,001). Als laatste is ook gebleken dat esporters significant minder pijnintensiteit ervaren dan de volledige controlegroep (p=0,045).
Conclusie: In vergelijking tot de volledige controlegroep zaten esporters significant meer, hadden ze een significant hogere kans om MKT-klachten te ervaren en ervaren ze significant minder intensieve pijn. Ondanks dat de totale fysieke activiteit geen significant verschil aantonen tussen esporters en non-esporters is hier visueel wel een verschil in te zien (3226 MET min/week voor esporters vs 4833MET-min/week voor non-esporters). De voornaamste beperking in het onderzoek is de grote variantie in gender en hoeveelheid game uren binnen de controlegroep, wat niet ten goede komt aan de statistische waardes.
Aanbevelingen: De aanbevelingen voor vervolgonderzoek zijn om deze methode nogmaals te herhalen waarbij er een grotere populatie wordt gebruikt, de populatie op leeftijd, gender en hoeveelheid game uren wordt gecontroleerd. Verdere aanbevelingen voor vervolgonderzoek zijn om een longitudinaal onderzoek uit te voeren op dit onderwerp en binnen dezelfde doelgroep en om een onderzoek uit te voeren waar gebruik wordt gemaakt van de IPAQ-L om meer context te kunnen geven waar de verschillen in fysieke activiteit vandaan komen tussen esporters en non-esporters.