Samenvatting

Om problemen in het art. coxea te diagnosticeren of verhelpen worden er arthroscopische ingrepen uitgevoerd. Het Smith & Nephew tractiesysteem dat hierbij wordt gebruikt, bevat een perineale post (PP-220) welke het bekken ondersteund terwijl een tractiekracht op het aangedane benen wordt uitgeoefend. Een veel voorkomende complicatie hierbij is een neuropraxie van de nervus pudendus(6,8), een zenuw in het perineum. Om de druk op het perineum te reduceren is in 2016 een poging gedaan tot een herontwerpen van de perineale post (PP-H) deze zou de druk op het perineum met 83% verlagen en de druk op het tuber ischiadicum met 30% doen verhogen. De gebruikte meetopstelling was echter niet representatief en de anatomische structuren waren grof gelokaliseerd. Er was behoefte aan een nauwkeurige lokalisatie van de betreffende anatomische structuren en de meetopstelling moest representatief zijn aan de werkelijkheid. De onderzoeksvraag luidde: Is er een drukverschil op het perineum en de tubera ischiadica bij gebruik van de originele en de herontworpen perineale post tijdens een representatieve situatie van de heup arthroscopie? Het doel was om erachter te komen of de druk inderdaad naar de tubera ischiadica verplaatst werd.

Beide posts zijn getest bij elf proefpersonen, waarvan 7 vrouwen en 4 mannen. De druk op het bekkengebied is bepaald in N/cm2 door middel van de Xsensor drukmeetmat bij een tractiekracht van 350 N aan het linkerbeen. De gebruikte methode zorgt ervoor dat markers werden overgedragen van de anatomische locaties: centraal perineum (CP), de tubera (LT en RT), de rami inforior ossis pubis(LR en RR) en de m. gracilis distaal en proximaal (LGD, RGD, LGP, RGP) op de perineale post. Hierdoor konden de anatomische locaties gedetecteerd worden op het meetsignaal van de drukmeetmat. De druk op het centraal perineum en de tubera geven antwoord op de onderzoeksvraag, de overige drukpunten zijn bedoeld voor een betere interpretatie van de opgetreden druk. Andere uitkomstmaten zijn de piekdruk in N/cm2 me de bijbehorende locatie en de anatomische lokalisatie van de relatief hoge waarde. Een enquête bracht in kaart waar de druk en de tractiekracht door de proefpersonen werd waargenomen. Tot slot zijn er drie drukmetingen uitgevoerd tijdens de klinische situatie met de alleen de PP-220 op ter controle van de drukpatronen en om te zien hoeveel groter de optredende drukkracht was in de klinische situatie. Data is verwerkt in de Xsensor’s Pro V8 software, Excel en geanalyseerd door middel van de Wilcoxon signed-rank test, want n= 11. Resultaten Er is een significante drukafname gevonden op CP (p=.006) en LR(p=.047). De druk is significant toegenomen op de anatomische locaties LGD (p=.013), RGP (p=.021). Ook de piekdruk is significant toegenomen.

In tegenstelling tot de meting uit 2016 is het drukverschil op de tubera niet gevonden. De druk blijkt verplaats te zijn naar de (dorso-) mediale zijde van het bovenbeen in. Dit is te verklaren door de brede uitvoering van de herontworpen post PP-H. In het vervolg moet er aandacht besteed worden aan: 1)de toepassing van de tractiekracht: hoe kan de data eerlijk met elkaar vergeleken worden? 2)Het ontwerp van de PP-H: aandacht voor de toepassing op het Smith & Nephew systeem en de klinische relevantie van de opgetreden druk. 3)Het meten van de betrouwbaarheid en de validiteit van de toegepast meting.

Er is aangetoond dat de PP-H de druk op het perineum verlaagt met ongeveer 73 procent. Het drukverschil op de tubera is nog niet gevonden. Het mogelijk is de anatomische locaties te bepalen tijdens een drukmeting van twee verschillende posten tijdens een representatieve situatie van de heupscopie. In het vervolg moet de betrouwbaarheid en de validiteit van de methode getest worden, wil dit onderzoek als betrouwbaar worden aangemerkt. Desondanks is dit een goed vervolg geweest op het resultaat van 2016. Met de bevindingen die gemaakt zijn, kan de ontwikkeling van de perineale post worden voortgezet.