Samenvatting

De hulpverlening aan straatkinderen in India kampt met verschillende problemen, met name op financieel vlak. Daarbij spelen ook de visie op hulpverlening, de scholingsmogelijkheden van de medewerkers en het gebrek aan acceptatie onder de lokale bevolking een rol. Straatkinderen vormen een makkelijke prooi voor uitbuiting en weinig mensen kijken naar hen om.
Leden van de bedelmaffia kidnappen jonge kinderen uit armere deelstaten en transporteren hen naar het rijkere zuiden. Daar moeten zij gevaarlijke stunts vertonen in het straatcircus of ze worden gedwongen tot bedelarij. Als de kinderen te weinig verdienen, worden ze mishandeld of verminkt. Hiermee wordt getracht het medelijden van toeristen op te wekken, in de veronderstelling dat de kinderen meer zullen verdienen. Andere kinderen worden afgestaan of verkocht, omdat de ouders geen geld hebben om voor het kind te zorgen. Bijvoorbeeld omdat ze tot een lage kaste behoren, of tot de 'dalits' (de onaanraakbaren).
Het moeilijk te doorgronden 'kastensysteem' is officieel afgeschaft, maar vormt de grondslag voor de Indiase samenleving. De kaste is daardoor in veel opzichten nog steeds bepalend voor iemands positie in de maatschappij.
Wanneer deze kinderen uiteindelijk in het kindertehuis worden opgenomen, hebben zij al veel meegemaakt. Vaak zijn ze voor langere tijd emotioneel verwaarloosd en/of mishandeld. In het kader van dit project willen wij uitzoeken hoe medewerkers in het kindertehuis Janaseva Sisubhavan, deze kinderen op een passende en leeftijdsadequate wijze kunnen ondersteunen.