Samenvatting

Het meemaken van een als schokkend ervaren gebeurtenis is in de ouderenzorg een vaak terugkerende gebeurtenis. Niet alleen in de care (verpleeghuizen), maar ook in de cure (ziekenhuizen) kun je als verpleegkundige hiermee te maken krijgen. Het is dan van groot belang dat na een schokkende gebeurtenis ruimte en tijd genomen wordt om nazorg te bieden aan de desbetreffende medewerkers. Uit ervaring is gebleken dat de nazorg na een schokkende gebeurtenis in sommige gevallen te wensen overlaat, ondanks dat er behoefte aan is. Door geen juiste nazorg (volgens protocol) te bieden aan de medewerkers kunnen er gezondheidsproblemen ontstaan, wat kan leiden tot ziekteverzuim.
Doel- en vraagstelling
Het doel van dit onderzoek is het in kaart brengen hoe de nazorg na het ervaren van een schokkende gebeurtenis is geregeld bij Treant. Vanuit deze doelstelling is er een vraagstelling geformuleerd die centraal staat in het gehele onderzoek. De vraag is; ‘Hoe kan de nazorg na het meemaken van een als schokkend ervaren gebeurtenis bij verpleegkundigen binnen Holdert en De Paasbergen van zorgorganisatie Treant Zorggroep worden verbeterd?’. Door middel van interviews is de hoofdvraag beantwoord.
Methodiek van het onderzoek
Voor dit onderzoek heeft er een kwalitatief onderzoek plaatsgevonden. De onderzoekspopulatie bestond uit negen middel en/of hoogopgeleide verpleegkundigen in de leeftijdscategorie 20 tot en met 65 jaar, die meer dan vijf jaar werkzaam zijn binnen Holdert en/of De Paasbergen van de zorgorganisatie Treant. Er heeft een selectieve steekproef plaatsgevonden onder deze populatie. Er zijn negen gestructureerde (half) open interviews afgenomen tot er datasaturatie ontstond. Om de validiteit hoog te houden is er gebruik gemaakt van interne validiteit. Alle resultaten van het interview zijn gecodeerd met behulp van deze methode.
Resultaten en bevindingen
Uit de resultaten is naar voren gekomen dat er behoefte is aan nazorg bij verpleegkundigen na het meemaken van een als schokkend ervaren gebeurtenis. Als er geen goede nazorg geboden wordt, is de kans op ziekteverzuim verhoogd, wat kan leiden tot fouten op de werkvloer en/of een (professionele) burn-out. Uit de gesprekken met de respondenten bleek dat de behoefte aan nazorg groot is, maar dit wordt in de meeste gevallen niet of nauwelijks geboden. Alle respondenten ervaarden na het meemaken van de schokkende ervaring gezondheidsklachten, zoals slaap- en lichamelijke problemen en een aantal kwamen hierdoor in de ziektewet. Als de resultaten uit de interviews naast de literatuur worden gelegd, komt er veel overeen met betrekking tot het aanbieden van nazorg. De overeenkomsten hebben met name betrekking op het belang van nazorg bieden na het meemaken van een als schokkend ervaren gebeurtenis. Het is van belang om met name laagdrempelige nazorg in een vertrouwde omgeving aan te bieden. Echter is het ook nodig om niet alleen na de schokkende ervaring te ventileren, maar na een week of twee bij elkaar terug te komen om het er nogmaals over te hebben. Hierbij kunnen de eventuele onderliggende gezondheidsproblemen worden besproken en (indien nodig) kan de verpleegkundige worden doorverwezen naar een specialist.
Conclusie en aanbevelingen
Dit onderzoek heeft aangetoond dat er onder de verpleegkundigen een grote behoefte is aan nazorg na het meemaken van een als schokkende ervaring gebeurtenis. Uit de interviews is naar voren gekomen dat de nazorg vanuit Treant voor verbetering vatbaar is. De leidinggevende zou bij het bieden van de nazorg een grotere rol kunnen spelen. Ook een ‘Peer Support Team’ opzetten per locatie om laagdrempelige nazorg aan te bieden door collega’s is een mogelijkheid. Een vervolgstudie naar de gezondheidsproblemen en het aanbieden van nazorg binnen Treant wordt aanbevolen (W. S. Jansen & Jansen, 2016).