Samenvatting

: Jaarlijks gezien komen 31% van de patiënten bij een fysiotherapeut of huisarts om aan hun schouderklacht te worden geholpen. Subacromiale klachten veroorzaakt door rotator cuff pezen dan wel caput longum bicepspees zijn het meest voorkomend. Naast tendinopathie spelen instabiliteit en traumatische oorzaken een rol in het pathologische beeld van de caput longum bicepspees. Binnen de diagnostiek kunnen er meerdere middelen worden ingezet om tussen desbetreffende pathologieën onderscheid te maken. Gezien het feit dat tendinopathieën ofwel geïsoleerd ofwel ten gevolge van onderliggende pathologie voorkomen dient de diagnostische standaard zo valide mogelijk te zijn. De moeilijkheidsgraad van het diagnosticeren ligt hoog, waardoor accuraatheid op zijn plaats is in het proces van diagnostiek. De onderzoeksvraag die hieruit volgt luidt: ‘wat zijn de meest valide diagnostische middelen om caput longum bicepspees tendinopathie zo accuraat mogelijk te kunnen stellen in de algehele patiëntenpopulatie?’

Het doel van deze literatuurstudie was het definiëren van de diagnostische validiteit, om zo antwoord te geven op de onderzoeksvraag en daarmee de benadering van de klacht te vereenvoudigen.

CT-artrografie dient als meest valide diagnostische middel voor het in- en uitsluiten van de diagnose caput longum bicepspees tendinopathie. Daarnaast zijn de Yergason’s test en de Speed’s test geschikt voor het in- of uitsluiten van de diagnose. Vervolgonderzoek wordt aanbevolen om de validiteit van een cluster fysieke tests te onderzoeken.