Samenvatting

In de afgelopen tien jaar is het aantal geregistreerde jeugdige verdachten en daders fors gedaald. Echter zijn de recidivecijfers nauwelijks gedaald. Dit betekent dat er een afname is van het aantal jongeren dat in aanraking komt met politie of justitie, maar dat degenen die eenmaal wel in aanmerking zijn gekomen niet minder vaak of minder ernstige delicten plegen. Er heerst daarom een maatschappelijke zorg omtrent de ‘hardheid’ van delinquente jongeren. Ook Stichting Legolas merkt op dat een groot deel van cliënten weer terugvalt in delictgedrag. Echter komt stichting Legolas ook veel succesverhalen tegen van jongeren die gestopt zijn met delictgedrag. Stichting Legolas wil leren van de ervaringen van jongeren die succes hebben geboekt. Om die reden heeft Stichting Legolas de opdracht gegeven om onderzoek te doen naar de ervaringen van ex-delinquente jongeren. De onderzoeksvraag luidt als volgt: ‘Welke factoren hebben volgens ex-delinquente jongeren invloed gehad op het desistance-proces?’. Hierbij zijn er vier deelvragen geformuleerd gericht op de intentie om het gedrag te willen veranderen, de stimulerende factoren, de belemmerende factoren en de rol van de hulpverlener.