Samenvatting

In Nederland worden ieder jaar veel mensen slachtoffer van een ernstig strafbaar feit. In 2013 gaf één op de vijf inwoners van 15 jaar en ouder aan het afgelopen jaar slachtoffer te zijn geweest van veel voorkomende criminaliteit (gewelds-, vermogens-, en vandalismedelicten). De schade die uit deze strafbare feiten ontstaat kunnen slachtoffers door zich in het strafproces te voegen, verhalen op de verdachten. Slachtofferhulp Nederland kan slachtoffers op juridische wijze ondersteunen door te helpen met het opstellen van een schadevordering. Om de dienstverlening aan de slachtoffers te verbeteren is het dan ook van belang om te weten hoe de beslissingen van rechters over schadevorderingen van slachtoffers tot stand komen. Slachtofferhulp Nederland weet op dit moment nog te weinig hoe rechters vorderingen van slachtoffers beoordelen omdat er in jurisprudentie weinig tot niets over de vorderingen van benadeelde partijen wordt gemotiveerd.
Dit rapport bevat een onderzoek naar hoe de beslissingen van politierechters over vorderingen van benadeelde partijen tot stand komen en welke factoren bij deze beslissingen van invloed zijn. Dit onderzoek is in Zuidwest Nederland in de arrondissementen Rotterdam en Zeeland-West-Brabant uitgevoerd en gaat over de politierechters in de rechtbanken: Rotterdam, Dordrecht, Breda en Middelburg. Om de centrale vraagstelling te kunnen beantwoorden, is er gebruik gemaakt van literatuuronderzoek en zijn er 51 rechtszaken geobserveerd waarin een vordering van een benadeelde partij werd behandeld.
Dit onderzoek maakt deel uit van een landelijk onderzoek dat gaat over de totstandkoming van beslissingen van politierechters m.b.t. de toekenning van de schadevordering van de benadeelde partij in de strafrechtelijke procedure. De opdrachtgever zal, met de informatie vanuit de in de deelonderzoeken gedane observatiestudie, een landelijke database aanleggen waarna er een verdiepende analyse uitgevoerd zal worden. De conclusies die uit dit landelijk onderzoek voortkomen kunnen aanleiding geven tot beleidsverandering op het gebied van slachtofferhulpverlening, toegespitst op het voegen in het strafproces.