Samenvatting

De klassieke bibliotheek begint ouderwets te worden en moet zich vernieuwen. Daarbij zal ze zich moeten richten op de groep die het minst snel lid wordt van de Bibliotheek Utrecht en daardoor de ‘probleemgroep’ vormt, de leeftijdsgroep 18 tot 35. De missie van de bibliotheek is een laagdrempelige toegangspoort
tot informatie zijn, voor iedereen. De leeftijdsgroep 18 tot 35 heeft weinig met de huidige ‘klassieke invulling’ van deze missie, waarbij boeken centraal staan. Door zich specifiek op deze groep te richten hoopt de bibliotheek de eerste stappen te kunnen zetten naar een relevante toekomstige bibliotheek, waar het niet alleen draait om boeken, maar ook om beleving, sociaal contact en zelfontplooiing. Intern is, aan de hand van gespreksvoering en overleg, gekozen voor een aanpak met Co-design, omdat de verwachting is dat deze beter beantwoordt aan de wensen van de doelgroep. Verder kunnen er interessante producten en diensten mee gecreëerd worden waar de Bibliotheek Utrecht op dit moment niet toe in staat is. Co-design is namelijk het innovatieve proces van het samen creëren van de kern van een product of dienst met de hulp van alle betrokken stakeholders (de samenwerkingspartner, de bezoekers en leden en de Bibliotheek Utrecht zelf). Omdat de bibliotheek hoogstwaarschijnlijk niet voldoet aan sommige voorkeuren die de bezoekers en leden zullen hebben is het essentieel dat er andere partijen en organisaties, die hier wel aan kunnen voldoen, bij worden betrokken. De overkoepelende vraag hiervoor zal zijn: ‘Met welk (crossmediaal) Co-design concept kan de Bibliotheek Utrecht het 18 tot 35 jarige publiek aan zich binden?’ Om deze vraag te kunnen beantwoorden wordt er gezocht naar de meerwaarde van samenwerking tussen de Bibliotheek Utrecht en de organisatie of partner waarmee ze zou kunnen samenwerken. Daarnaast wordt er gekeken hoe de bibliotheek een luisterend oor kan zijn voor de bezoekers, met name de doelgroep 18 tot 35, de leden en bezoekers een stem kan geven en hoe ze die hiermee een kans geeft mee te denken bij de concepten en ideeën die intern gevormd worden. Er is zowel intern als extern onderzoek verricht om een beeld te krijgen van elk mogelijk perspectief. Verder is er veel deskresearch gedaan over de mogelijkheden en potentiële richtingen die de Bibliotheek Utrecht in zou kunnen slaan. De samenwerking tussen de partijen zelf is uitgetest door middel van een workshop uitgevoerd door het Utrechtse fablab ProtoSpace. Gedurende deze avond is er contact geweest met de bibliotheek en de deelnemers door middel van een focusgroup en zijn er zowel vooraf als achteraf enquêtes verspreid onder de deelnemers over de workshop en samenwerking binnen de bibliotheek. Deze avond werd erg goed ontvangen door de deelnemers waardoor er een actieve discussie plaatsvond tussen de aanwezigen zelf en de medewerkers van ProtoSpace en de bibliotheek, die ieder die vragen had te woord stonden. De focusgroup zelf werd positief ontvangen als methode om feedback te geven. Ook kwam naar voren dat de bezoekers graag in contact komen met bedrijven als ProtoSpace, maar dat de drempel vaak te hoog is om langs te gaan. Het ligt bijvoorbeeld te ver weg, of de geïnteresseerden weten niet zo goed wat ze ervan moeten vinden en durven de gok uiteindelijk niet te nemen. Daarnaast komt het vaak voor dat de creatieve organisaties die verspreid zijn door heel Utrecht niet bekend zijn bij het grote publiek. Een goede strategie zou kunnen zijn om deze kleine innovatieve bedrijven een podium te bieden om zich bekend te maken bij het publiek. De Bibliotheek Utrecht is hier laagdrempelig genoeg voor, zonder dat de bezoekers zich zorgen hoeven te maken over de afstand en de vraag of ze het al dan niet begrijpen. Om dit voor elkaar te krijgen is er een plan geschreven waarmee de Bibliotheek Utrecht in principe elke creatieve organisatie binnen Utrecht kan aanspreken die daar behoefte aan heeft en hier een zinvolle samenwerking mee aangaan. In het plan staat wat de meerwaarde zou moeten zijn tussen de twee bedrijven, er staat ook wat vermeden moet worden. Er is een draaiboek aanwezig om te helpen een kennismakingsavond zoals met ProtoSpace uitgetest is realiseerbaar te maken. Verder is een uitgebreid advies geschreven met daarin kansen en risico’s. De verwachting is, na het zien van de workshop en de resultaten van de focusgroup, dat de doelgroep regelmatiger bij de bibliotheek langs zal komen, vanwege het relevante programma. Aan de behoefte om feedback te kunnen geven zal worden voldaan door middel van een focusgroup, die heeft laten zien dat het een nuttige en relevante manier is om dit te doen. De samenwerking met ProtoSpace is slechts het begin en kan nog veel verder worden uitgebreid. Het plan dat in het verslag wordt beschreven zal de bibliotheek hierbij helpen met andere, creatieve organisaties vruchtbare samenwerking aan te gaan. Hierbij hoeft niet alleen gedacht te worden aan workshops en lezingen, elke samenwerking kan anders zijn en zal uiteindelijk in samenwerking met de deelnemers van de introductie bepaald worden.