Samenvatting

Baarts presentiebenadering is even inspirerend voor de professionele beroepspraktijk als
problematisch in haar theoretische grondslagen. In deze benadering bestaat een fundamentele
morele spanning tussen gebroken waardigheid als het kernprobleem van armoede en het
goede leven als de overkoepelende oplossing hiervoor. In deze spanning interfereren drie
verschillende culturele onderstromen: een optimistisch Griekse, een radicaal christelijke en een
gematigd humanistische onderstroom. Terwijl Baart in zijn magnum opus nadrukkelijk stelt dat
presentiebeoefenaars het goede oftewel het gelukkige leven centraal behoren te stellen, poneert
dit artikel dat de praktijken en paradoxen van de presentiebeoefening beter kunnen worden
begrepen als het herstellen van waardigheid.