Samenvatting

In dit afstudeeronderzoek is een keuze gemaakt voor het meest geschikte gevelsysteem voor het project “De Taats”. Daarnaast is dit gevelsysteem uitgewerkt en toegelicht. Het betreffende kantoorproject zal worden gevestigd in Papendorp Leidsche Rijn te Utrecht en is ontworpen door de Amerikaanse architect Robert A.M. Stern.
Het onderzoek bestaat uit drie verschillende fasen, waarin er, naarmate de fasen vorderen, steeds dieper op de materie wordt ingegaan.
In fase 1 is een keuze gemaakt tussen een geprefabriceerd gevelvullend systeem en een niet- gevelvullend systeem. Op basis van de eigenschappen van de systemen en vooraf opgestelde randvoorwaarden, is de keuze gemaakt om een geprefabriceerd gevelvullend systeem toe te passen. Belangrijkste redenen voor deze keuze is de gunstige bouwsnelheid en daaruit voortvloeiende bouwkosten.
In fase 2 is bekeken welke systemen er binnen deze geprefabriceerde gevels zijn. De constructie en de prefab gevel kunnen niet los van elkaar worden gezien. Voor de constructies kan onderscheid worden gemaakt tussen een schijfstructuur en een kolomstructuur. De prefab gevels kunnen onderverdeeld worden in enkelbladige en meerbladige elementen. Uit deze verschillende gevel- en constructiemogelijkheden zijn de verschillende combinaties opgesteld. Door de uiteenzetting van de eigenschappen kan worden geconcludeerd dat een dragende sandwichgevel het beste toepasbaar is. Dit omdat deze gevel het meest doorontwikkelde is het daarom het beste past binnen de randvoorwaarden.
In fase 3 is de dragende sandwichgevel volledig uitgewerkt. Om dit te realiseren zijn diverse deelonderzoeken verricht.
Voor de juiste vertaling van het ontwerp van Robert A.M. Stern is het noodzakelijk zijn architectuur te begrijpen. Er is daarom eerst bekeken welke uitgangspunten de architect voor ogen had voor dit project. Daarnaast is bepaald welke bouw- en regelgeving van toepassing is en welke gevolgen de weersinvloeden op de gevel hebben.
De geprefabriceerde sandwichgevel kan op verschillende manieren worden opgebouwd. Het binnenblad wordt vervaardigd van zelfverdichtend beton. De meest geschikte isolatie bleek gecacheerd PS-schuim te zijn en voor het buitenblad is gekozen voor de toepassing van een volle baksteen. Binnen dit systeem kan er al dan niet een spouw worden toegepast. Bij benadering blijkt dat een spouw bouwfysisch de voorkeur heeft. Bij toepassing van een spouw bestaat de mogelijkheid de voegen tussen de elementen open te laten. Door het laten ontbreken van onderhoudsgevoelige voegdichtingen worden kosten bespaard. Uit een bouwfysische berekening blijkt dat de genoemde opbouw voldoet aan de minimale Rc-waarde en dat er geen condensatie in de constructie optreedt.
De gehele sandwichgevel wordt in één kist vervaardigd. Als eerste worden de bakstenen in de kist gelegd en afgestort met een vloeibare mortel. Vervolgens worden de beluchtingsplaat, de isolatie en de benodigde voorzieningen aangebracht. Wanneer dit gereed is kan men het binnenblad storten, waardoor de gevel één geheel is geworden. Nu de elementen geproduceerd zijn, worden deze aangevoerd op de bouw. Vervolgens wordt de maatvoering verricht, zodat de elementen gemonteerd kunnen worden. De werkzaamheden die voor de montage gedaan moeten worden, bepalen een groot deel van de effectiviteit van het systeem. Voor een optimale verwerking van de elementen is een planning gemaakt. Hieruit blijkt dat de totale duur van het opbouwen van de gevel 223 dagen in beslag zal nemen. Dit wordt gerealiseerd met twee stelploegen en twee kranen. Met behulp van de bouwplaatsinrichting worden plaatsen van kranen en overige voorzieningen duidelijk.
De constructie bestaat uit een dragende gevel gecombineerd met een kolomstructuur om de vloeroverspanning te reduceren. De stabiliteit wordt verkregen door de vloeren en gevels aan elkaar te verbinden. Horizontale belastingen op de gevel worden via de vloeren en de gevels afgevoerd naar de
fundering.