Samenvatting

Doel: Onderzoek naar de gevolgen van de Prisma Adaptatie Test (PAT) al dan niet in combinatie met Diagnostische Occlusie (DO) bij exo-deviaties, objectief en subjectief gemeten.
Materiaal en methode: Aanvankelijk zijn er 56 patiënten betrokken, die in de periode van 25 november 2008 tot en met 7 maart 2012 een PAT hebben ondergaan. Objectief: Gegevens van de PAT en DO zijn overgenomen van de statussen van de Isala Klinieken Zwolle. Subjectief: Telefonische enquête over de ervaringen van de patiënten met betrekking tot cosmetische en/of functionele problemen vóór, tijdens en na de PAT.
Resultaten: Wegens gestelde exclusiecriteria worden 24 patiënten uitgesloten. De statistische analyse is gedaan bij de overige 32 patiënten met een gemiddelde leeftijd van 26 jaar (range: 4-86 jaar). Objectief: Wanneer de hoeken vóór en na de PAT met elkaar worden vergelijken, is er op 30 centimeter en op 6 meter een significante toename van deviatie. Wanneer de hoeken pre-PAT en pre-operatief met elkaar worden vergelijken, is er geen significant verschil. Subjectief: de PAT wordt in 75% van de gevallen niet als cosmetisch storend ervaren en in 69% van de gevallen niet als functioneel storend ervaren.
Conclusie: Objectief: De PAT heeft wel effect met betrekking tot het direct dissociëren van de hoek, maar geen klinisch relevant effect over een langere periode. Subjectief: Patiënten vinden het scheelzien na het uitvoeren van de PAT niet in toenemende mate storend in vergelijking met het scheelzien vóór het uitvoeren van de PAT. Tevens wordt de PAT meestal niet als cosmetisch en/of functioneel storend ervaren.
Key-words: Prisma Adaptatie Test, Diagnostische Occlusie, exo-deviaties, objectief en subjectief, enquête, gevolgen.