Samenvatting

Aanleiding: Regelmatig zien kinderfysiotherapeuten kinderen met een idiopathische tenengang, een tenengang zonder onderliggende pathologie. De tenengang op kinderleeftijd past niet bij een normale motorische ontwikkeling. Op functioneel niveau kunnen deze kinderen te maken hebben met balans problemen, al dan niet een contractuur ontwikkelen en op sociaal-emotioneel gebied hinder ondervinden. Vraagstelling: Is er evidentie voor behandelen met gips bij kinderen met een idiopathische tenengang? Methode: Om de vraagstelling te kunnen beantwoorden is een literatuurstudie gedaan naar evidentie voor behandelen met gips bij kinderen met een idiopathische tenengang. Er is relevante literatuur gezocht in de database Pubmed. Inclusiecriterium was kinderen met een idiopathische tenengang behandeld met gips. Exclusiecriteria waren tenengang met onderliggende pathologie en artikelen waar uitsluitend andere interventies dan gips beschreven zijn. 7 artikelen werden geïncludeerd. Resultaten: De resultaten zijn beschreven aan de hand van 7 artikelen. Vier auteurs beschreven dat de dorsaalflexie verbeterd was. Eén auteur had hier statisch significante waardes voor en had een follow-up na 6 weken. De overige 3 onderzoeken hadden geen follow-up. De andere 3 auteurs hadden wel een follow-up, hun uitkomst was dat het resultaat op lange termijn overeen kwam met het natuurlijk beloop. Conclusie: Behandeling met gips heeft een gunstige invloed op de idiopathische tenengang bij kinderen op korte termijn. Zowel het looppatroon als de dorsaalflexie van de enkel verbeterden significant, maar er is niet genoeg evidentie om te concluderen dat dit een effectieve behandeling is op lange termijn. Op lange termijn lijkt behandelen met gips dezelfde uitkomst te geven als het natuurlijk beloop.