Samenvatting

Samenvatting
Inleiding: Fysieke activiteit is bij het voorkomen van co-morbiditeiten, net zoals bij kinderen zonder beperking, van groot belang. In de literatuur is echter weinig bekend over de faciliterende en belemmerende factoren voor kinderen met een beperking om fysiek actief te zijn.
Vraagstelling: Wat zijn de faciliterende en belemmerende factoren voor fysieke activiteit bij kinderen van 10 tot 18 jaar met spina bifida in Nederland vanuit het perspectief van de kinderen en ouders?
Methode: Er is kwalitatief onderzoek uitgevoerd door middel van focusgroep gesprekken met drie kinderen met spina bifida en hun moeders.
De focusgroep gesprekken zijn letterlijk getranscribeerd, waarna de data werden geanalyseerd in de software MaxQDA. Elke fase in het analyseren werd door twee onderzoekers afzonderlijk uitgevoerd, waarna telkens consensus werd bereikt tussen de onderzoekers. De uiteindelijke resultaten zijn verwerkt in het PAD-model.
Resultaten: In dit onderzoek blijkt dat de afstand tot de georganiseerde sporten vaak te groot is en dat de lichamelijke beperkingen van de kinderen een belemmering vormen. De grootste faciliterende factor is de attitude van de kinderen. De attitude van de omgeving zoals leeftijdsgenoten, coaches en onderwijzers worden zowel als faciliterende als belemmerende factor genoemd. Hierbij speelt acceptatie en omgang met de beperking een grote rol.
Conclusie: Er zijn een aantal overeenkomsten met de literatuur en tegenstrijdigheden. De attitude van de kinderen, ouders en omgeving wordt zowel als een faciliterende als belemmerende factor genoemd. In de literatuur wordt de toegankelijkheid van openbare gebouwen als een grote belemmerende factor genoemd. Dit komt niet naar voren in dit onderzoek. De mogelijke verschillen in de literatuur kunnen voort komen uit het feit dat er verschillen in de onderzoekspopulatie aanwezig zijn en in het land waar het onderzoek heeft plaats gevonden