Samenvatting

Dit is een kwalitatief praktijkgericht onderzoek waarbij is onderzocht op welke manier vaktherapie beeldend ingezet kan worden in de behandeling van opgenomen volwassen patiënten met suïcidaliteit om suïcidaliteit te verminderen. Zo luidt eveneens de hoofdvraag van dit onderzoek.
Om de hoofdvraag te beantwoorden is gebruikt gemaakt van half-gestructureerde interviews met opgenomen volwassen patiënten met suïcidaliteit die vaktherapie beeldend ontvangen en vaktherapeuten beeldend, die werkzaam zijn met de doelgroep. Daarnaast is gebruik gemaakt van niet-participerende observaties en literatuuronderzoek. Middels triangulatie zijn antwoorden geformuleerd op de deelvragen en vervolgens op de hoofdvraag.
Vaktherapie beeldend kan vrijwel bij alle patiënten met suïcidaliteit ingezet worden. De suïcidaliteit blijkt op verschillende manieren naar voren komen in de vaktherapie beeldend. Dit blijkt uit vormgeving en omgang met werkstuk, materialen en groepsgenoten. Doelen zijn gericht op de suïcidaliteit in beeld te krijgen en de patiënt regie doen laten ervaren. Daarnaast liggen de doelen vaak laag, bijvoorbeeld op afleiding kunnen ervaren. Om deze doelen te bereiken moet de vaktherapeut niet bang zijn om het onderwerp suïcidaliteit te benoemen. Hierbij zijn veiligheid en vertrouwen van groot belang.
Er is nog weinig onderzoek gedaan naar de inzet van vaktherapie beeldend bij patiënten met suïcidaliteit. Om deze reden is het noodzakelijk dat er meer onderzoek wordt verricht bij deze doelgroep over de inzet van vaktherapie beeldend, in het bijzonder de inzet van een systemische werkwijze en het verschil tussen de verschillende ziektebeelden op de suïcidaliteit. De bevindingen van dit onderzoek worden naar het vaktijdschrift “Tijdschrift voor vaktherapie” van de FVB gestuurd, zodat het als een artikel gepubliceerd kan worden.