Elektrostimulatie bij ernstig zieke, inactieve patiënten met Chronische Obstructieve Longziekten, Hartfalen of op de Intensive Care
Elektrostimulatie bij ernstig zieke, inactieve patiënten met Chronische Obstructieve Longziekten, Hartfalen of op de Intensive Care
Samenvatting
Achtergrond: De mogelijke gevolgen van bedrust en inactiviteit zijn uitgebreid beschreven. De afgelopen jaren is er veel onderzoek gedaan naar de effecten van vroegmobilisatie programma‟s en elektrostimulatie bij patiënten die ernstig ziek en gedeconditioneerd zijn en daardoor niet in staat zijn deel te nemen aan reguliere fysieke trainingsprogramma‟s. Elektrostimulatie als vorm van therapie zou mogelijk een positieve bijdrage kunnen leveren door aan te grijpen op verschillende systemen van het menselijk lichaam.
Vraagstelling: Wat is het effect van elektrostimulatie bij patiënten met ernstig Chronische Obstructieve Longziekten, Hartfalen of bij patiënten op de Intensive Care, die veelal inactief en gedeconditioneerd zijn op het behoud van spiermassa- en kracht, inspanningsvermogen, het cardiorespiratoire systeem en de kwaliteit van leven?
Methode: Er is gebruik gemaakt van de databanken PubMed, EMBASE, PEDro, de Cochrane Library en de zoekmachines Google en Google Scholor. De methodologische kwaliteit van de Randomized Controlled Trials is gescoord via de PEDro-schaal. Het Systematic Review is gescoord via het Formulier Va voor het beoordelen van een Systematic Review van Randomized Controlled Trials van het CBO.
Resultaten: In totaal zijn er zijn 14 artikelen geïncludeerd, waaronder negen Randomized Controlled Trials, een Randomized Interventional Study, twee Pilot-Study‟s, een vergelijkend onderzoek en een Sytematic Review.
Conclusie: Uit de resultaten van de geselecteerde onderzoeken kan men opmaken dat elektrostimulatie bij patiënten met ernstig Hartfalen, Chronische Obstructieve Longziekten of bij patiënten op de Intensive Care vergelijkbaar waren en bestonden uit al dan niet significante verbeteringen in het behouden van spierkracht- en massa, inspanningsvermogen en de kwaliteit van leven. Het gaat hierbij met name over de korte-termijn effecten. De studie van Poulsen et al., 2011 is een uitzondering. In deze studie werden geen effecten op de onderzochte spierkracht waargenomen na sessies elektrostimulatie in de eerste week Intensive Care verblijf.
Elektrostimulatie wordt over het algemeen gezien als een effectief en nuttig trainingsalternatief bij patiënten in een vergevorderd stadium van de verschillende ziekten, die niet kunnen deelnemen aan reguliere fysieke trainingsprogramma‟s. Elektrostimulatie lijkt geen grote stress uit te oefenen op het cardiovasculaire systeem, en werd in alle studies goed verdragen. Het vereist geen samenwerking van de patiënt, waardoor het snel en gemakkelijk toepasbaar is.
Organisatie | Hogeschool Utrecht |
Opleiding | Fysiotherapie |
Afdeling | Bewegingsstudies |
Jaar | 2011 |
Type | Bachelor |
Taal | Nederlands |