Samenvatting

De probleemstelling waarop dit onderzoek gebaseerd is komt voort uit de stijgende vraag naar consumentenproducten, die van nature kleiner verpakt zijn dan foodserviceproducten. De inpakafdeling van McCain Lewedorp verpakt, bij het produceren van deze consumentenproducten, niet snel genoeg om de capaciteit van de productieafdeling bij te houden. De doelstelling van dit onderzoek is het in kaart brengen van de factoren die invloed hebben op de (in)efficiëntie van de inpakafdeling die hieraan ten grondslag liggen.

Hieruit komt de volgende hoofdvraag voort:
“Wat zijn de grootste factoren die een invloed hebben op de inefficiëntie van de inpakafdeling van McCain Lewedorp, en welke aanpassingen zouden dit kunnen oplossen? ”

Om deze hoofdvraag te beantwoorden is er op verschillende manieren data verzameld. Er is een openlijke observatie gedaan bij elke ploeg middels meewerkdagen, er is deskresearch gedaan naar de bestaande gegevensverzamelingen, de inpaklijn is in totaal 10 uur geobserveerd en er zijn interviews afgenomen met 14 respondenten die zowel direct als indirect betrokken zijn bij het inpakproces. Om de resultaten van de metingen op overzichtelijke wijze te weergeven is gebruik gemaakt van nieuwe formules die de efficiëntie van verschillende onderdelen van de inpaklijn weergeven.

De belangrijkste resultaten uit het onderzoek zijn als volgt:
- “Friet tussen de bekken” was in 20% van de tijd de reden voor de gemeten downtime. Een “Lege dozenaanvoer” was dit in 7% van de gevallen en een “Volle dozenafvoer” was dit in 24% van de gevallen.
- De data die beschikbaar is voor de procestechnologen is moeilijk te gebruiken door de kwaliteit van de data en het gebrek aan kennis om de data te gebruiken.
- De opleiding voor uitzendkrachten wordt, door verschillende werkwijzen tussen ploegen, niet op een consistente manier gegeven. Ook is er een gebrekkige borging van het gehele opleidingstraject.

Het antwoord op de hoofdvraag is dat het gebrek aan taakvolwassenheid de meeste invloed heeft op de inefficiëntie van de inpakafdeling.
Als aanbeveling wordt er ingezet op drie verschillende opties. Allereerst wordt aanbevolen om in te zetten op het beperken van de downtime bij de inpakmachines, door een communicatieprotocol op te stellen voor de inzet van de halver en door de verantwoordelijkheden voor de verschillende machines duidelijk te stellen.
Ten tweede wordt er aanbevolen om meer aandacht te besteden aan het verzamelen en gebruiken van data van de inpaklijn, dit met een schuin oog naar de toekomstige nieuwe inpaklijn, die veel nieuwe data zal voortbrengen.
Als laatst wordt er geadviseerd om de focus te leggen op het (her)opleiden van de werknemers op de inpakafdeling. De uitvoering van deze aanbeveling heeft de meeste potentie op de lange termijn, omdat de opleiding van personeel altijd relevant zal blijven, ook bij een nieuwe inpaklijn.