Samenvatting

Door de recente ontwikkeling van de participatiesamenleving zijn de eigen regie en zelfredzaamheid aandachtspunten geworden voor de hulpverlener. Zij moeten de cliënt zo veel mogelijk zelf laten doen om de zelfredzaamheid en ook het herstel van de cliënt te bevorderen. Deze ontwikkeling vraagt om een verandering in de manier van werken van de hulpverlener. De centrale onderzoeksvraag luidt daardoor: “Wat is er nodig in de begeleiding op de afdeling HAT van Emergis in Kloetinge om de zelfredzaamheid van de cliënten te bevorderen, zodat deze kunnen uitstromen naar een woning buiten de instelling?”

De onderzoeksvraag is beantwoord middels kwalitatief onderzoek. Er is onderzoek gedaan naar de beleving van cliënten en medewerkers met betrekking tot de zelfredzaamheid van de cliënt. Dit is gedaan door middel van semigestructureerde interviews, die gehouden zijn met medewerkers en cliënten.

Uit deze interviews is gekomen dat de cliënten op het gezonde gedrag gewezen moeten worden. Daarbij hoort het kijken naar een dagbesteding buiten het terrein van Emergis, maar ook dat er meer ingezet wordt op het netwerk van de cliënt. Er is ook geconcludeerd dat er meer individueel gekeken kan worden naar de cliënt in welke fase van herstel deze zit en wat de hulpverlener daarbij wel of niet kan overnemen. Ook kunnen de medewerkers elkaar meer aanspreken op hun handelen. Door elkaar aan te spreken komt er een kritische blik op het handelen van de medewerker en wordt er meer nagedacht over herstelgericht werken. Dit kan gedaan worden tijdens een intervisie moment met het hele team.