Samenvatting

In dit tweede deel van het drieluik van wetenschappelijke uitgaven ‘descriptief-prescriptief-descriptief’ wordt de laatste stand van zaken en de beoogde vervolgrichting in het ontwikkelende EnergieRijk Den Haag-programma weergegeven. De voornaamste uitdaging van het programma vormt de vraag op welke wijze de (ingezete) ontwikkelingen gezamenlijk te (blijven) managen. Hoe kan het programma, naast een gezamenlijk transitiemiddel, ook als een individueel handvat voor verschillende doelen worden gebruikt en tegelijkertijd de gezamenlijkheid in transitiebelangen borgen. Een combinatie van een in het algemeen proactieve gezamenlijke betrokkenheid van de stuurgroep met het specifeke gebruik van risicomanagement als een ontwikkel- in plaats van monitorings- en/of beoordelingstool, biedt houvast en mogelijkheden voor voorschrijvend handelen.