Samenvatting

Aanleiding: Dit onderzoek is ontstaan vanuit de opdracht aan de werkgroep Professionaliteit & Personeelsbeleid (SPRONG groep Groen) om inzicht te verkrijgen in de samenstelling en kwaliteit van praktijkgerichte onderzoeksteams.
Relevantie: Er is een groeiende samenwerking tussen kennisinstellingen, wat vraagt om gestandaardiseerde vergelijkingskenmerken m.b.t. functies, rollen en taken binnen praktijkgerichte onderzoeksteams binnen CoE’s.
Definitie: Een onderzoeksteam wordt gedefinieerd als een cluster van hogeschoolmedewerkers die vanuit verschillende competenties praktijkgericht onderzoek initiëren, uitvoeren, rapporteren en dissemineren, gericht op het leveren van innovatieve oplossingen en kennis die bijdragen aan onderwijsvernieuwing, de beroepspraktijk en maatschappelijke vraagstukken.
Probleemstelling: Er is een gebrek aan inzicht in de diversiteit aan en score van competenties van praktijkgerichte onderzoeksteams, alsook de beperkte literatuur over deze competenties en hun contextuele relevantie.
Theorie: De theoretische basis omvat de self-efficacy theorie van Bandura, die relevant is voor het begrijpen van de competentiebeleving van praktijkgerichte onderzoekers. Self-efficacy wordt vrij vertaald naar competentiebeleving.