Samenvatting

Op grond van art. 7:629 lid 1 BW moet de werkgever voor een periode van 104 weken 70% van het naar tijdruimte vastgestelde loon doorbetalen wanneer een werknemer de bedongen arbeid niet kan verrichten ten gevolge van ziekte. Dit voor zover het loon niet meer bedraagt dan het maximale dagloon conform art. 17 lid 1 Wfsv. Ook mag de 70% van het loon niet minder bedragen dan het minimum dagloon.
Naast deze loondoorbetalingsverplichting heeft de werkgever ook een re-integratieplicht wanneer een werknemer de bedongen arbeid niet kan verrichten ten gevolge van ziekte. De re-integratieplicht vindt zijn grondslag in art. 7:658a BW. Indien een werkgever niet voldoet aan de re-integratieplicht, wordt door het UWV een loonsanctie opgelegd op grond van art. 7:629 lid 11 sub b BW. Dit betekent dat de loondoorbetalingsverplichting wordt verlengd met ten hoogste 52 weken. Bij werkgevers is er vaak onduidelijkheid over wat zij precies moeten doen om aan de re-integratieplicht te voldoen en om een loonsanctie te voorkomen. In deze scriptie is een overzicht opgesteld die werkgevers kunnen gebruiken wanneer zij te maken krijgen met een zieke werknemer. De bedoeling van dit overzicht is dat de advocaten van Vogelaar & Van Rooij Advocaten deze kunnen overhandigen aan hun cliënten.