Samenvatting

Op 1 januari 2013 is het eerste gedeelte van de Wet beperking ziekteverzuim en arbeidsongeschiktheid vangnetters in werking getreden, waarna op 1 januari 2014 het tweede gedeelte zal volgen. Deze wet heeft drie maatregelen tot gevolg, waardoor de juridische positie van vangnetters op een aantal belangrijke punten zal veranderen. De eerste maatregel betreft de wijziging van het ZW-criterium na het eerste ziektejaar. Deze maatregel zorgt voor een verandering in de duur van de ZW-uitkering. Voorheen had een vangnetter gedurende 104 weken recht op een ZW-uitkering. Vanaf 1 januari bedraagt deze ZW-uitkering in eerste instantie nog maar 52 weken. Na deze 52 weken volgt een herbeoordeling van de arbeidsongeschiktheid van de vangnetter op grond van een nieuw ZW-criterium. De tweede maatregel heeft tot gevolg dat de arbeidsverledeneis in werking treedt. Deze maatregel heeft betrekking op de hoogte van de ZW-uitkering. Voorheen had een vangnetter gedurende 104 weken recht op een ZW-uitkering ter hoogte van 70% van zijn laatst verdiende loon. Vanaf 1 januari 2014 ontvangt een vangnetter nog, voor een basisduur van drie maanden, 70% van zijn laatst verdiende loon. Deze drie maanden kunnen verlengd worden op grond van het arbeidsverleden van de vangnetter. Na afloop van deze loongerelateerde uitkering heeft de vangnetter voor zijn overige ZW-periode recht op een uitkering ter hoogte van 70% van het minimumloon. De derde maatregel heeft betrekking op de re-integratieverplichtingen van de vangnetter. Deze verplichtingen zijn vanaf 1 januari 2013 aangescherpt.