Samenvatting

Generaal Marc van Uhm beseft dat het thuisfront van groot belang is bij missies van Nederlandse militairen in Afghanistan. ‘Wij zijn hier bezig met ons vak, wij kennen de risico’s en anticiperen op gebeurtenissen. Thuis weten ze dat allemaal niet en maken ze zich zorgen over berichten in de media. Het is soms moeilijk contact te maken via telefoon of internet. Laat ik helder zijn: de echte helden zitten thuis. Voor hen is een missie moeilijker dan voor ons.’ (Pasterkamp, 2010)
De uitspraak van de generaal is natuurlijk een beetje dubbel, en dat is ook precies wat het is. Enerzijds lopen Nederlandse militairen tijdens missies risico. Soms moeten zij hun werk doen met gevaar voor eigen leven. Anderzijds is het duidelijk dat de liefde van twee kanten moet komen en dat zonder de steun van het thuisfront het onmogelijk zou zijn dat militairen zouden kunnen worden uitgezonden. De grens tussen front en thuisfront is maar heel betrekkelijk. Van beide kanten is heldenmoed benodigd.
Krijgsmacht, politiek en samenleving zijn op elkaar betrokken. De samenleving staat wat betreft militaire missies niet altijd voor de volle honderd procent achter de politieke besluitvorming, maar zo blijkt telkens weer uit draagvlakonderzoek, de samenleving staat wel achter haar militairen. Politiek en defensieorganisatie zijn verantwoordelijk voor een goede personeelszorg en omdat militairen vaak verre missies uitvoeren, strekt die verantwoordelijkheid zich ook uit tot het thuisfront. Het is niet alleen een arbeidscontractuele verantwoordelijkheid vanwege het ‘goed werkgeverschap’ dat defensie belooft, maar het is ook een morele verantwoordelijkheid. Als militairen de belangen van de staat in het buitenland dienen, dan draagt die staat verantwoordelijkheid jegens de achterblijvers. Zelfs als dat nergens geschreven zou zijn, dan zou deze ruil nog steeds deel uitmaken van het impliciete psychologisch contract.
Deze publicatie heeft als doel bij te dragen aan onze kennis over de vraag hoe het met het thuisfront gaat, en geeft ook aan hoe het beleid bij kan dragen aan het welbevinden van militairen en thuisfront. Verder is het aan de politiek.