Summary

Onderzoek naar de troostende rol van de verpleegkundige aan de hand van de hoofdvraag: “Wat wordt er door verpleegkundigen verstaan onder troost en hoe speelt troost een rol binnen de verpleegkundige beroepsuitoefening?”. De gezondheidszorg is steeds meer gericht op marktwerking en kostenbeheersing, waardoor persoonsgerichte zorg en aandacht naar de achtergrond gedrongen wordt. De vraag is echter of de verpleegkundige tegenwoordig nog een troostende rol heeft, en zo ja, wat deze inhoudt. Dit onderzoek is uitgevoerd in opdracht van het lectoraat ‘Zorg en Zingeving’ van de VIAA (Gereformeerde Hogeschool) in zwolle.
Troost wordt door verpleegkundigen omschreven als ‘er zijn’ en ‘ruimte voor gevoelens’. Verpleegkundigen vinden troost relevant binnen hun beroepsuitoefening en bieden dagelijks troost. Het doel van troost is dat de
patiënt om kan gaan met zijn/haar situatie. De invulling van troost is afhankelijk van de behoefte van de patiënt. Aandacht is hierbij het belangrijkste aspect. Om troost te bieden is er een klik nodig, als deze ontbreekt, kunnen anderen ingeschakeld worden. Het team is een bevorderende factor om te kunnen troosten. Tijd en privacy zijn belemmerende factoren, maar hierin zoekt de verpleegkundige zelf naar oplossingen. De uitkomsten van het literatuuronderzoek en interviews komen in grote lijnen met elkaar overeen. Als aanbevelingen worden gegeven: coping van patiënt achterhalen in de anamnese, scholing over troostende rol, verschillende typen troosters binnen het team inzichtelijk maken en een vervolgonderzoek onder patiënten en op een andere afdeling.