Samenvatting

Bacillus anthracis is een Gram-positieve bacterie, die een zeer dodelijk infectie kan veroorzaken. De bacterie kan wel tachtig jaren als spore overleven in de natuur en kan zeer goed tegen hitte (10 min. koken), koude temperaturen, extreem hoge of lage pH en chemicaliën. Als de omgevingsfactoren (temperatuur 8-45 graden Celsius, pH 5-9 en vochtigheidsgraad >95) veranderen, gaat de spore ontkiemen. Daarna vindt deling plaats van de bacterie. Gevolgd weer door sporulatie.

Daarbij zijn drie type besmettingen bekend. Namelijk de cutane anthrax, de respiratoire of inhalatie-anthrax en de gastro-intestinale anthrax. De infectie van Bacillus anthracis kan goed bestreden worden met antibiotica, als de geïnfecteerde op tijd geholpen wordt.

De onderzoeksvraag luidt: Welke processen zijn verantwoordelijk voor de infectie door Bacillus anthracis bij zoogdieren?

De conclusie is dat er verschillende biochemische processen verantwoordelijk zijn voor de infectie van Bacillus anthracis. De infectie van Bacillus anthracis kan als spore via het “Trojaanse paard” model of via het Jailbreakmodel optreden. Bacillus anthracis bezit het exotoxine PA83. Deze exotoxine gebruikt Bacillus anthracis bij het infecteren van het lichaam en bij de verdere infectie van het lichaam. PA83 vormt samen met ANTRX1(TEM8) ANTRX2(CMG2) een complex. Hieraan gaan LF en EF zich hechten. Via het proces van endocytose komen LF en EF in het cytoplasma. Daar gaan zij allerlei biochemische reacties veroorzaken in het lichaam, die van invloed zijn op het immuunsysteem, het bloedvatenstelsel, het hormoonstelsel en het zenuwstelsel. Ook wordt apoptose gestimuleerd. De infectie van Bacillus anthracis kan dus zeer grote gevolgen hebben voor het geïnfecteerde lichaam.