Summary

In dit onderzoek is onderzocht welke richtlijnen belangrijk zijn binnen een beeldend therapeutisch aanbod voor kinderen en jongeren met hechtingsproblematiek in de weeshuizen van Nuestros Pequeños Hermanos (NPH) in Latijns-Amerika. Kinderen en jongeren die opgroeien in een weeshuis blijken een groter risico te lopen op hechtingsproblemen. Ondanks dat er nauwelijks diagnoses of indicatiestellingen zijn, moeten beeldend therapeuten rekening houden met de aanwezigheid van hechtingsproblematiek bij deze doelgroep. Door het gebrek aan specifieke informatie en handvatten binnen de organisatie, blijkt het voor Nederlandse beeldend therapeuten die in één van de huizen in Latijns-Amerika gaan werken, moeilijk te zijn om therapieën op te zetten of te starten. In dit onderzoek is onder andere gekeken naar manieren waarop hechtingsproblematiek te herkennen is; informatie over indicatiestellingen; welke behandeldoelen aansluiten bij de doelgroep; welke interventies kunnen worden ingezet; en met welke cultuurverschillen er rekening gehouden moet worden. Deze informatie is verkregen vanuit zowel de literatuur als vanuit ervaringen uit de praktijk.
Naar aanleiding van dit onderzoek is een brochure ontwikkeld. Deze brochure geeft een inkijk in de meest bruikbare informatie uit het onderzoek, met als doel een hulpmiddel te zijn bij het opstarten van de therapieën en ter ondersteuning gedurende de behandeling.