Rederijkers maakten - vooral in hun kluchtige stukken - veel gebruik van scheldwoorden. In dit artikel worden er een paar uitgelicht en -gelegd.

Op het blog Neder-L schrijf ik wekelijks een bericht. Meestal gaat het over Middeleeuwse literatuur, maar het zou ook over het eindexamen Nederlands kunnen gaan.

Recensie van het proefschrift van Jeroen Vandommele: 'Als in een spiegel'.

De zestiende-eeuwse zotsnaam Van Tuyl is raadselachtig, maar hij zou te maken kunnen met de 'uil', aangezien de uil symbool was voor de zotheid.

De Nederlandse literatuur uit de zestiende eeuw is rijk aan humor - er zijn veel humoristische teksten overgeleverd. In dit boek worden deze teksten gepresenteerd, met steeds daarbij een moderne vertaling.

Recensie van Jan Bloemendal, Arjan van Dixhoorn & Elsa Strietman (ed.), Literary Cultures and Public Opinion in the Low Countries 1450-1650.

De eerste Nederlandse vertaling van 'Laus Stultitiae' van Erasmus verscheen in 1561. De vertaler heeft gebruik gemaakt van de Leuvense Bijbel voor de vertalen van de Bijbelcitaten.

Recensie van de editie en vertaling van Jacob Jacobsz. Jonck, Een Spul van Sinnen van den Siecke Stadt (Een Spel van zinnen van de Zieke Stad), een 16e-eeuws rederijkersdrama.

Binnen de kamers van retorica namen de refereinen een aparte plaats in. Goede refereinen waren gebonden aan strikte regels en werden op de juiste manier voorgedragen op festivals waar de beste refereinen werden bekroond met een prijs. In dit artikel worden de drie prijswinnenende refereinen van het Rotterdamse …

During the Middle Ages and early modern period, a dramatic culture of astonishing vitality developed in the Low Countries. Owing to the activities of organisations known as rederijkerskamers, or "chambers of rhetoric", drama became a central aspect of public life in the cities of the Netherlands. The …