Samenvatting

Met de huidige wetgeving is het in Nederland op zand en lössgronden verplicht een vanggewas na of tijdens de maisteelt te telen. Dit is bedoeld om uitspoeling van stikstof te verminderen. Met het telen van vanggewassen vermindert de stikstofuitspoeling en vermindert het risico om boven de grens van 50 mg/l N in zoet oppervlakte of grondwaterte komen. Deze grens is gesteld om eutrofiëring te voorkomen. Vanggewassen leiden tot extra kosten voor de teler, aangezien er extra mechanisatie en zaaizaad nodig is. Een voordeel van vanggewassen is dat een gedeelte van het stikstof weer vrijkomt na onderwerken. Voor de teler is dit gunstig, aangezien er extra stikstof vrijkomt voor de vervolgteelt. Celwanden van planten bestaan voor ongeveer 16% uit stikstof, dus hoe meer stikstof er beschikbaar is voor de plant hoe meer biomassa ontwikkeld kan worden. In de vegetatieve fase van de plant heeft de plant het meeste stikstof nodig. Wanneer de plant overgaat in de generatieve fase heeft de plant minder behoefte aan stikstof, aangezien er dan niet veel biomassa ontwikkeld hoeft worden. In dit rapport is er onderzocht wanneer en hoeveel stikstof van het vanggewas vrijkomt in de bodem zodat de teler met behulp van deze gegevens in de bemestingsstrategie kan inspelen op over-/onderbemesting.