Samenvatting

Overgewicht en obesitas zijn veel voorkomende ziekten bij patiënten in een rolstoel ter gevolge van een beenamputatie of een dwarslaesie. Voor het verkrijgen van een gezond gewicht is de diëtist een belangrijke professional. Dit onderzoek geeft inzicht in de huidige advisering van de diëtist aan deze doelgroep. Methode Diepte interviews, met een open methodologie, werden getranscribeerd, gecodeerd en geanalyseerd om de advisering van diëtisten te onderzoeken. Resultaten Drie van de zes respondenten berekenden de energiebehoefte met de WHO-formule met een toeslag van 30%, één respondent hield een toeslag van 10-20% bij een hoge dwarslaesie aan en 20-25 kcal/kg lichaamsgewicht per dag bij een lage dwarslaesie, één respondent rekende met de Harris en Benedict methode en één respondent maakte geen gebruik van een methode. Voor eiwit adviseerden drie van de zes respondenten aan het begin van het revalidatieproces 1,2g-1,5g/kg lichaamsgewicht eiwit per dag. Waarvan één respondent bij een lage dwarslaesie 1,0-1,5g/kg lichaamsgewicht eiwit per dag adviseerde. Drie respondenten verlaagden later in de revalidatietraject de eiwitaanbeveling naar 0,8g tot 1,0-1,2g/kg lichaamsgewicht eiwit per dag. Twee respondenten adviseerden van het begin tot aan het einde 1,0g/kg lichaamsgewicht eiwit per dag en één respondent adviseerde 0,8g-1,2g/kg lichaamsgewicht eiwit per dag aan mensen met een dwarslaesie. Voor vocht werd er minimaal 1,5-2,0 liter geadviseerd. Daarnaast adviseerden twee van de zes respondenten 14g/1000 kcal vezels per dag aan het begin van de revalidatie. De bronnen die zij daarvoor gebruikten zijn de richtlijnen stuurgroep ondervoeding, richtlijnen voor ondervoeding en richtlijnen Goede Voeding. Conclusie Diëtisten houden bij het adviseren voornamelijk rekening met de eiwitbehoefte, energiebehoefte en in mindere maten de vezel- en vochtinname van de cliënten. Dit is niet toereikend voor de doelgroep.