Samenvatting

Het doel van dit onderzoek, was om te kijken of kleuters die les krijgen op een autonome manier, motorisch sterker ontwikkelen dan de kleuters die op een controlerende manier les krijgen. De testen werden uitgevoerd op 4 kleutergroepen afkomstig van dezelfde basisschool, waarbij er voor elke methode 2 groepen getest konden worden. Er werd hierbij getest op twee variabelen van de motorische ontwikkeling, dan wel mikken en vangen én evenwicht. Dit werd drie maal gedaan, tijdens een begintest, eindtest en retentietest. Op basis van de uitslag van de testen en leeftijd van de kleuters, is een niveau gekoppeld, die zijn bepaald door de normtabellen van de ABC-2 Movement Test. Als gevolg van de niveaus van de twee onderzoeksgroepen, is een uitslag voortgekomen, dat inzicht geeft in het verschil van de verschillende lesgeef methodes. Tussen de verschillende metingen, van de gehele onderzoeksgroep, is er een significant verschil gevonden in prestatie bij het mikken en vangen tussen de verschillende meetmomenten (F=60,959; p<,001). Tussen de interventie- en de controlegroep, is er een significant verschil in prestatie bij het mikken en vangen gevonden (F=11,757; p<,001) op de verschillende meetmomenten. Tussen de verschillende metingen, van de gehele onderzoeksgroep, is er geen significant verschil gevonden in prestatie bij het evenwicht tussen de verschillende meetmomenten (F=2,861; p=0,06). Ook is er tussen de interventie- en controlegroep, geen significant verschil gevonden in prestatie bij het evenwicht tussen de verschillende meetmomenten (F=1,759; p=0,176). Wat er dus geconcludeerd kan worden uit dit onderzoek, is dat de ontwikkeling van het mikken en vangen van kleuters betekenisvoller is, wanneer er autonoom wordt lesgegeven dan wanneer er controlerend wordt lesgegeven. Bij het evenwicht, kwam uit het onderzoek, dat het verschil niet groot genoeg was tussen de twee onderzoeksgroepen.