De grootste kennisbank van het HBO

Inspiratie op jouw vakgebied

Vrij toegankelijk

Terug naar zoekresultatenDeel deze publicatie

Validatieonderzoek van de Meet & Weet schattingsmethode : Een kwantitatief onderzoek: is de registratie met het Meet & Weet puntensysteem voor een grove schatting van de energie- en eiwitinname valide en toepasbaar in de klinische praktijk?

Open access

Validatieonderzoek van de Meet & Weet schattingsmethode : Een kwantitatief onderzoek: is de registratie met het Meet & Weet puntensysteem voor een grove schatting van de energie- en eiwitinname valide en toepasbaar in de klinische praktijk?

Open access

Samenvatting

Doel Het doel van dit onderzoek is de validiteit en de toepasbaarheid van ‘Meet & Weet wat je patiënt eet’ (M&W) te bepalen. Met deze methode kan aan de hand van M&W-punten per maaltijdmoment op een gemakkelijke manier de voedingsinname van patiënten worden geschat. Daarnaast wordt er gekeken naar verbeterpunten voor de M&W-schattingsmethode. Methode De onderzoeksopzet is observationeel en kwantitatief. De onderzoekspopulatie bestaat uit 141 respondenten, welke waren opgenomen in het Amsterdam UMC, locatie AMC. De gegevens van deze respondenten zijn door AMC-studentonderzoekers observationeel verzameld door de werkelijke voedingsinname bij te houden. Deze voedingsinname is gebruikt om de M&W-waarde te schatten. Om de spreiding van het verschil tussen de werkelijke waarde en de M&W-waarde tegenover de gemiddelde inname weer te geven, zijn Bland-Altman plots gemaakt. Daarnaast zijn de sensitiviteit, de specificiteit, de positief verwachte waarde en de negatief verwachte waarde van de M&W-methode berekend. Om de verschillen in energie- en eiwitinname tussen de werkelijke waarde en de M&W-waarde aan te tonen is gebruik gemaakt van de Wilcoxon signed-rank test. Resultaten De sensitiviteit en specificiteit van de ‘slechte inname’-categorie zijn hoger dan 83%. De sensitiviteit en specificiteit van de ‘slechte en matige inname’-categorieën samen zijn hoger dan 73%. De schatting van de energie-inname van tussendoortje één (T1), tussendoortje twee (T2) en tussendoortje drie (T3) heeft een afwijking van >20%, de schatting van de eiwitinname van T1 en T3 heeft een afwijking van >20%. Er is een significant verschil tussen de werkelijke en de geschatte M&W-energie-inname bij de warme maaltijd (WM) (p=.000) en een significant verschil tussen de werkelijke en de geschatte M&W-eiwitinname bij T1 (p=.003) en bij de WM (p=.004). Tot slot is opvallend dat de over- of onderschatte respondenten veel producten nuttigden die niet in de M&Wproductcategorieën waren opgenomen. Conclusie De M&W-methode is een valide schattingsmethode voor een grove schatting van de energie- en eiwitinname per dag. Echter, verschillende maaltijdmomenten hebben een afwijking van >20% tussen de werkelijke en de geschatte M&W-waarde. Er wordt aangeraden om de toepasbaarheid van de methode verder te onderzoeken en de afwijkende producten van de productcategorieën van de M&W-methode te verwerken in deze categorieën.

Toon meer
OrganisatieHogeschool van Amsterdam
OpleidingVoeding en Diëtetiek
AfdelingBewegen, Sport en Voeding
Jaar2020
TypeBachelor
TaalNederlands

Op de HBO Kennisbank vind je publicaties van 26 hogescholen

De grootste kennisbank van het HBO

Inspiratie op jouw vakgebied

Vrij toegankelijk