Samenvatting

Deze masterthesis richt zich op de ondersteuning van sociaal werkers jeugd bij het begeleiden van jongeren (12-23 jaar) met gevoelens van eenzaamheid. Binnen Stichting Meerwaarde welzijn bleek uit handelingsonderzoek dat sociaal werkers handelingsverlegenheid ervaren bij dit thema. Het onderzoek beantwoordt de vraag hoe sociaal werkers jongeren kunnen helpen verbinding te maken met anderen en biedt handelingsperspectieven om hun begeleiding te versterken.

Het onderzoek benadrukt het belang van bewustwording en professionalisering bij sociaal werkers over de complexiteit van eenzaamheid. Via handelingsonderzoek werd inzicht verkregen in de huidige aanpak binnen de praktijk en de mate waarin deze effectief is. Een belangrijke conclusie is dat voortdurende deskundigheidsbevordering noodzakelijk is om jongeren beter te ondersteunen.

De aanbevelingen omvatten onder andere:

Deskundigheidsbevordering: Trainingen gericht op eenzaamheid en verdere concretisering hiervan.
Intervisie en casuïstiekoverleg: Implementeren en onderzoeken hoe samenwerking met externe organisaties hierin kan worden opgenomen.
Informele zorg: Meer gebruikmaken van informele netwerken.
Online leefwereld: Investeren in digitale mogelijkheden en onderzoeken hoe deze haalbaar en realiseerbaar zijn.
De resultaten benadrukken dat bewustwording en professionele ontwikkeling cruciaal zijn voor sociaal werkers om effectief in te spelen op de behoeften van jongeren met eenzaamheid.