Samenvatting

In mijn lezing ga ik kort in op enkele verschillende opvattingen en maatschappelijke benaderingen over wat kunst is (en hoe die tot een uitspraak kunnen leiden als die uit de titel, van wijlen filmcriticus Roger Ebert). Vanuit een cultureel-cognitieve invalshoek behandel ik vervolgens de verschillen tussen een entertainmentervaring en een kunstervaring enerzijds, en tussen een esthetische en een artistieke ervaring anderzijds. Daarbij geef ik enkele voorbeelden van spelvormen die semiotisch zijn, en dus naar iets kunnen verwijzen, en spelvormen die dat niet zijn, en alleen naar zichzelf verwijzen. Ook laat ik zien welke gamegebeurtenissen mogelijk aanzetten tot een artistieke ervaring. Ten slotte zet ik enkele zogeheten 'artgames' af tegen enkele mainstream-entertainmentgames die wellicht ook een 'kunstervaring' kunnen opwekken. De resultaten van mijn promotie-onderzoek wijzen uit dat ze dit ook daadwerkelijk doen, met de kanttekening dat gamers die ervaring zelf meestal niet als een kunstervaring erkennen.