Samenvatting

Er is steeds meer vraag naar programmeren in het onderwijs, ook in het primair onderwijs. Er zijn verscheidene organisaties die lesmateriaal maken, echter ontbreken nog richtlijnen die de kwaliteit hiervan waarborgen. Een van de oorzaken daarvan is dat er nog weinig bekend is hoe programmeren geleerd wordt. De Technische Universiteit Delft doet onderzoek in dit veld.
Een van de bekende gevaren bij programmeren is misconcepten; een aangeleerde fout in het begrip van een concept die leidt tot consistente fouten. Er is al onderzoek gedaan naar misconcepten over programmeren bij volwassenen, maar nog niet bij kinderen. Door te achterhalen welke misconcepten over programmeren voorkomen bij kinderen, kan de kwaliteit van programmeeronderwijs verhoogd worden door lesmateriaal hierop in te laten spelen. 
Er is een experimenteel onderzoek uitgevoerd bij 369 basisschoolleeringen. De bestaande klassen zijn ingedeeld in de experiementele en controle groep. Iedere klas kreeg 4 introducerende programmeerlessen, de experimentele groep kreeg daarbij extra uitleg met als doel het voorkomen van misconcepten m.b.t. een concept. Er is een toets afgenomen waarmee misconcepten gemeten konden worden, gebruik makende van een nieuwe methode. 
Er bleek geen verschil te zijn in het aantal misconcepten tussen de experimentele en controle groep, noch tussen de oudere en de jongere kinderen. De attitude t.o.v. programmeren bleek geen invloed te hebben op het aantal misconcepten. Eerdere programmeerervaring had wel een negatieve samenhang met het aantal ontwikkelde misconcepten. 
Desondanks heeft het onderzoek een hoge bruikbaarheid. Er is een groot aantal nieuwe invalshoeken voor vervolgonderzoek opgesteld, er is een nieuwe methode opgesteld en geëvalueerd voor het meten van misconcepten en er is een model ontwikkeld dat de factoren bij de ontwikkeling van een concept weergeeft.