Samenvatting

Steeds vaker komt het voor dat mensen overspannen raken. Psychische aandoeningen zijn al jarenlang de belangrijkste reden van arbeidsongeschiktheid (Hupkens, 2005). Inzicht verkrijgen in de reden van de lange duur van een burn-out is belangrijk voor alle betrokkenen: voor patiënten en hun naasten, die nu niet weten waar ze aan toe zijn, en voor behandelaars, die hun beleid kunnen aanpassen als ze weten waar het probleem ontstaat. Hetzelfde geldt voor huisartsen, bedrijfsartsen en verzekeringsartsen die nu vaak geen handvatten hebben, doordat de richtlijnen geen inzichten en toegespitste remedies bevatten voor stagnerende voortgang of terugval na mislukte re-integratie (Van Zweden, 2015). Daarbij is lang niet alle stress onder controle te krijgen. Wat voor de één werkt, blijkt bij de ander de stress juist te verergeren (Karsten, 2018). Volgens Flach (2014) blijft de klinisch-diagnostische differentiatie van de uiteenlopende ziektebeelden van burn-out achterwege sinds de invoering van de Wet Verbetering Poortwachter (WVP) in 2002, bedoeld om de stijgende kosten van de WAO te drukken. Dit leidt misschien tot besparing op korte termijn, echter een kwart van de mensen, voor wie de standaardbehandeling mogelijk geen goede indicatie was, is na een jaar nog niet hersteld (Van Zweden, 2015).
De POH-GGZ van huisartsenpraktijk Ter Horst vermoedt dat burn-out patiënten nog niet op de meest effectieve en efficiënte manier worden geholpen. In dit Human Centered Design (HCD) onderzoek zal er gekeken worden naar verschillende behandelplannen en meningen van ervaringsdeskundigen. Het doel van het onderzoek is ervoor zorgen dat de POH-GGZ handvatten krijgt om effectiever en efficiënter om te gaan met een burn-out patiënt. De patiënt zal inzicht krijgen in zijn eigen problematiek, zichzelf rust gunnen en erachter komen hoe hij met stress om kan gaan. Het inzicht in eigen patronen zorgt ervoor dat de kans op terugval in de burn-out kleiner is, wat voordelig is voor de patiënt evenals voor de werkgever, die korter zonder werknemer zit.
Er is gekozen voor een kwalitatief onderzoek. Er zijn diverse methoden gebruikt om het probleem inzichtelijk te maken. Bij deze methoden is er sprake geweest van zowel literatuuronderzoek, als interviews met POH-GGZ, burn-out coaches en ervaringsdeskundigen.
Uit het literatuuronderzoek blijkt dat een geschikte psycho educatie kan bestaan uit een multimediale tekst. Hierbij moet rekening gehouden worden met eventuele beperkingen. Ook moet er een vorm van terugkoppeling plaatsvinden om erachter te komen of de informatie goed is aangekomen bij de patiënt. Verder blijkt dat er verschillende vragenlijsten worden gebruikt bij de beoordeling van een burn-out. Het is tijdens de behandeling in de crisisfase voldoende rust te nemen. Dit kan worden bereikt door een vast dagritme. Vroeg naar bed, vroeg opstaan, voldoende buitenlucht en beweging langzaam opbouwen helpen om dit te bereiken. Ook de geschikte voeding heeft baat bij de behandeling. Door de onderzoeker wordt aangeraden om de hulp van een diëtist in te schakelen. Het bieden van perspectief kan worden bereikt door middel van een behandelplan waarbij rekening wordt gehouden met de thuissituatie, werksituatie, leeftijd, persoonlijkheid, omstandigheden kwetsbaarheid en perfectionisme. Tijdens de probleem- en oplossingsfase is het belangrijk om te werken aan het mentale herstel. Enkele interventies zijn: het invuldocument over piekeren, beroepskeuzetest en een persoonlijkheidstest. Tijdens de Toepassingsfade zijn enkele interventies: G-schema en eventueel hulp van een burn-out coach.
De resultaten van het literatuuronderzoek hebben ervoor gezorgd dat het adviesnota met diverse interventies is gevuld. Het literatuuronderzoek is betrouwbaar en valide. Echter zullen veel van de onderzoeken die aangehaald zijn limitaties hebben zoals een kleine sample en niet generaliseerbaar naar de