Samenvatting

COSA (in Nederlands: Cirkels voor Ondersteuning, Samenwerking en Aanspreekbaarheid)
is in 1994 in Canada ontwikkeld, als antwoord op negatieve reacties van
burgers op de terugkeer van een veroordeelde zedendelinquent in Hamilton, een
klein stadje nabij Toronto. In CoSA wordt een veroordeelde zedendelinquent, die
zijn straf heeft uitgezeten (‘kernlid’ genoemd), ondersteund bij zijn terugkeer in de
samenleving door een groep van drie tot zes zorgvuldig geselecteerde en getrainde
vrijwilligers. Samen worden zij een ‘cirkel’ genoemd. Het doel is: resocialisatie
en preventie van recidive. De cirkel wordt ondersteund en gesuperviseerd door
een ervaren, professionele cirkelcoördinator, en door professionals die betrokken
zijn bij de nazorg (de buitencirkel). CoSA is bedoeld voor zedendelinquenten met
een gemiddeld tot hoog recidiverisico en een hoge ondersteuningsbehoefte, die
geen delicten meer willen plegen.
Voor dit proefschrift is CoSA in vijf aparte deelstudies onderzocht om een bijdrage
te leveren aan de wetenschappelijke onderbouwing ervan. Vier studies hebben
als onderwerp de werkzame processen en factoren in CoSA, en de impact van
CoSA op zowel kernleden als vrijwilligers. De vijfde studie brengt de opvattingen
over resocialisatie van zedendelinquenten en de steun voor CoSA in negen Europese
landen in beeld.