Samenvatting

Uit verschillende onderzoeken blijkt dat ouders die als kind geen passende zorg hebben gekregen een verhoogd risico lopen om hun eigen kinderen ook geen passende zorg te bieden. Dit komt omdat deze ouders de gemiste zorg onbewust op hun kinderen kunnen afreageren of juist bij hun kinderen opeisen. In de literatuur wordt dan gesproken over destructieve gerechtigheid bij de ouder. Het doel van dit onderzoek is om meer zicht te krijgen op de beleving van destructief gerechtigde ouders bij het bieden van passende zorg aan hun kinderen. Dit draagt bij aan ideeën over hoe een positieve ouderschapsbeleving verkregen kan worden. Voor dit onderzoek werd een literatuurstudie uitgevoerd en er zijn 15 diepte-interviews afgenomen met destructief gerechtigde ouders (N=9) en met (volwassen) kinderen van destructief gerechtigde ouders (N=6). De resultaten hiervan zijn besproken met experts uit de jeugdhulpverlening en de jeugd-GGZ (N=4). Uit de resultaten blijkt dat destructief gerechtigde ouders hun kinderen willen geven wat ze zelf als kind hebben gemist. Deze ouders vinden het daarom belangrijk dat hun kinderen een eigen mening kunnen vormen. Tegelijkertijd kan dat de ouders onzeker maken en een gevoel van afwijzing geven. Dit wijst op problemen rond zelfdifferentiatie die de dialoog tussen ouders en hun kinderen kan beperken. Het heeft daarom een negatieve invloed op de ouderschapsbeleving. Het zorginstinct van iedere ouder geeft echter de mogelijkheid om passende zorg te bieden waarmee constructief recht wordt verworven. Dit is een zelfversterkende kracht die motiveert om passende zorg te blijven geven.