Samenvatting

Meerdere malen per jaar komen op onze school vragen naar voren over het omgaan met gedragsproblematieken bij onze leerlingen. Eenmaal in aanraking gekomen met oplossingsgerichte technieken lijk ik een troef in mijn handen te hebben. Maar is dat daadwerkelijk zo? En geldt dat dan ook voor leerlingen op het sbo?
Ik wilde graag iets gaan onderzoeken vanuit mijn rol als leerkracht.
Het doel van mijn onderzoek is: Kunnen oplossingsgerichte technieken antwoord geven op de vragen over leerlingen met gedragsproblematiek? Tijdens dit onderzoek ben ik uitgegaan van de volgende onderzoeksvragen:

Mijn onderzoeksvraag:
'Kunnen oplossingsgerichte technieken er toe bijdragen dat leerlingen met een stoornis/beperking verantwoordelijkheid nemen voor eigen gedrag?'
Mijn deelvragen:
• Werken de technieken schalen en complimenteren?
• Werken de oplossingsgerichte technieken beter dan straffen en belonen?
• Zorgen deze technieken ervoor dat de klas een veilige leeromgeving blijft?

Om deze vragen te kunnen beantwoorden heb ik een literatuurstudie gedaan en met behulp van verschillende onderzoeksmiddelen een praktijkonderzoek uitgevoerd en data verzameld. Als je je onderwijs en pedagogische vaardigheden weer eens onder de loep neemt, dan zie je eigenlijk hoeveel we eigenlijk al goed doen. Veel vaardigheden gaan natuurlijk, maar nu is het iets om deze bewust in te gaan zetten. Ik heb een kritische blik op deze vaardigheden geworpen en daarna gekeken, wat doen we allemaal al goed?

Mijn presentatie van data, mijn bevindingen en mijn conclusies zijn te lezen in hoofdstuk 6. Daaropvolgend heb ik een tijdspad (blz35) uitgewerkt met aanbevelingen en eventueel vervolgonderzoeksmateriaal.
Ik ga reflecteren op het proces en een kritische blik werpen op mezelf. Maar misschien nog wel veel belangrijker: Nu we weten wat werkt: hoe nu verder!