Samenvatting

Aanleiding Naar aanleiding van het PKO bezoek van de inspectie in 2006, waarin ze kritiek hadden op een aantal punten, is bekeken op welke onderdelen het onderwijs aan de school verbeterd kan worden. Het technisch leesonderwijs scoorde beduidend lager dan te verwachten valt van de populatie op deze school. Op basis hiervan is onder andere gekozen voor een nieuwe technisch leesmethode voor de groepen 3 t/m 8. Daarnaast heeft de zorg op niveau 1, 2 en 3 met betrekking tot leesproblemen en dyslexie geen duidelijke gestalte.
Vraagstelling Is het schoolprotocol dyslexie bruikbaar als middel om aan te sluiten bij de diversiteit van de leerkrachten en de leerlingen in de aanpak van de begeleiding van leerlingen met dyslexie/leesproblemen in de bovenbouw?
Manier en analyse D.m.v. een interview is er een 0-meting gedaan bij de huidige leerkrachten in de groepen 5 tot en met 8 (hierna bovenbouw te noemen), 12 leerlingen uit de groepen 5 tot en met 8 (hierna testpanel te noemen). Naast deze 0-meting heeft er in elke groep een observatie plaats gevonden om de betrouwbaarheid van de 0-meting te bevestigen. Het interview is tevens een bron van informatie gebleken t.a.v. de wensen van de verschillende leerkrachten in de bovenbouw. De interviews zijn uitgeschreven in een verslag, waar mogelijk wordt de tekst ondersteund door een grafiek. Vanuit de 0-meting en een inventarisatie van wensen is er een checklist dyslexie ontwikkeld die ingevuld dient te worden door de leerkracht en de Ib-er tijdens de VCB. Er is een dyslexiekaart voor de leerlingen ontwikkeld die ingevuld dient te worden door de leerkracht en de leerling n.a.v. de VCB en die door de leerling actief gebruikt dient te worden. Om tegemoet te komen aan de diversiteit van de verschillende leerkrachten is er een routing samengesteld aan de hand waarvan de kaarten ingevuld dienen te worden zodat er geen afbreuk wordt gedaan aan de eigenheid van de verschillende leerkrachten. Om tot een conclusie te komen t.a.v. de onderzoeksvraag zijn de verschillende kaarten gedurende 6 weken uitgeprobeerd waarna ze zijn geëvalueerd middels een enquête. Door de enquête af te nemen gedurende een studiedag is er een 100% retour gehalte bereikt. Ook het testpanel heeft tijdens een bijeenkomst een enquête ingevuld. Ook hierbij zijn alle formulieren geretourneerd. Deze data zijn vastgelegd in een grafisch verslag, uitgeschreven in procenten waarbij 100% de hoogst haalbare score is.
Conclusies Dit alles in acht nemende wordt er geconcludeerd dat de school behoefte heeft aan een doorgaande lijn in de begeleiding van leerlingen met leesproblemen en dyslexie waarbij de praktische invulling voorop staat. De ontworpen checklist dyslexie en de dyslexiekaart voldoen aan deze praktische invulling. Door middel van een duidelijke routing is er tegemoet gekomen aan de diversiteit van de leerkrachten. De checklist komt tegemoet aan de diversiteit van de leerkrachten en biedt de mogelijkheid om op diverse zorgniveaus ingezet te worden. Daarnaast is er een nieuwe dyslexiekaart ontworpen voor de leerlingen die handzaam is in het gebruik en waar de leerlingen actief mee aan de slag kunnen. Daarnaast bevestigt het onderzoek dat op school veel ondernomen wordt voor leerlingen met dyslexie maar dat er nauwelijks evaluatie en bijstelling plaats vindt. Door uit te gaan van de diversiteit van mensen en met deze verschillen rekening te houden bij het ontwerpen van de formats
en het maken van afspraken, wordt de kans van slagen, om het format onderdeel van het handelen te laten worden, groter.