Samenvatting

Achtergrond: Multiple Sclerose (MS) is een chronische aandoening aan het centrale zenuwstelsel. MS patiënten zijn minder fysiek actief dan gezonde personen, wat negatief is voor de gezondheid. Om de cardiorespiratoire fitheid van MS patiënten te verbeteren, wordt cardiorespiratoire training aanbevolen. Er bestaat nog geen systematische review naar het bepalen van de trainingsintensiteit voor deze training. Het is belangrijk om te weten wat er aanbevolen wordt voor het bepalen van de cardiorespiratoire trainingsintensiteit, vanwege de prevalentie van een cardiovasculaire autonome disregulatie (CAD) bij MS patiënten. CAD heeft als gevolg dat de hartslag minder oploopt tijdens inspanning. Hierdoor zouden bepaalde manieren voor het bepalen van de cardiorespiratoire trainingsintensiteit niet bruikbaar zijn bij MS patiënten.

Onderzoeksvraag: “Hoe dient de trainingsintensiteit van cardiorespiratoire training bij MS patiënten bepaald te worden, om effectief te zijn voor het verbeteren van de cardiorespiratoire fitheid?”

Methode: In de zoekmachines van Pubmed en Embase is er gezocht naar relevante literatuur. De geïncludeerde artikelen waren randomized controlled trials (RCT’s) en clinical controlled trials, gericht op cardiorespiratoire training bij MS patiënten. De methodologische kwaliteit werd beoordeeld middels de Physiotherapy Evidence Database schaal. Er werd een Best Evidence Synthese toegepast.

Resultaten: Twaalf artikelen, met een slechte tot goede methodologische kwaliteit, werden geïncludeerd. Er werd sterk bewijs gevonden voor het toepassen van een maximale inspanningstest om de cardiorespiratoire trainingsintensiteit bij MS patiënten te bepalen. Dit werd gebaseerd op vijf RCT’s met statistisch significante resultaten. Daarnaast werd er op basis van twee RCT’s ook sterk bewijs gevonden voor het toepassen van de Borg schaal hiervoor.

Conclusie: Een maximale inspanningstest kan met voorzichtigheid aanbevolen worden voor het bepalen van de cardiorespiratoire trainingsintensiteit bij MS patiënten. Deze manier kan ook gebruikt worden wanneer de MS patiënt ook CAD heeft. Verder onderzoek is nodig om deze resultaten te ondersteunen of om andere manieren voor het bepalen van de cardiorespiratoire trainingsintensiteit aan te bevelen.