Samenvatting

Studieontwerp: De studie is opgedeeld in twee onderdelen: een systematische review en een interview met drie specialisten op het gebied van chronische a-specifieke lage rugklachten.
Doelstellingen: De doelstelling van de systematische review is het evalueren van de effectiviteit van stabilisatie/coördinatie oefeningen bij de preventie en behandeling van chronische lage rugklachten.
Doelstelling van het interview: Meer kennis vergaren, zowel subjectief als objectief, binnen het gebied van de deskundigen m.b.t. effectiviteit van stabiliteitstraining. Aan de hand van de doelstelling is de volgende onderzoeksvraag geformuleerd: Wat is, gebaseerd op best evidence based practice, de mate van bewijs voor oefentherapie gericht op stabiliteit en coördinatie, bij patiënten met chronische a-specifieke lage rugklachten wanneer getracht word lichamelijke beperking te reduceren?
Methode: Systematische review: MEDLINE, CINAHL, PubMed, en artikelreferenties werden gebruikt voor het zoeken naar relevante studies. Geïncludeerd werden: Randomized Controlled Trials waarin stabiliteit- of coördinatietraining voor patiënten met chronische lage rugklachten werden beschreven in relatie tot de mate van lichamelijke beperking. Methodologische kwaliteit werd getoetst met de PEDro schaal, scores lager dan zes werden als lage kwaliteit beschouwd en geëxcludeerd.
Interview: Een semi-gestructureerd mondeling interview met prof. Onno Meijer, Daan Spanjersberg en prof. Lieven Danneels, die deskundigen zijn op het gebied van stabiliteit- en coördinatietraining.
Resultaten: Systematische review: alle studies waren van voldoende methodologische kwaliteit. Studie eigenschappen van de acht studies zijn beschreven in tabel 3. Drie vergelijkingen werden gemaakt: 1) Stabiliserend gerelateerde oefeningen versus gemiddelde oefeningen, 2) Stabiliserend gerelateerde oefeningen versus geen specifieke interventie,3) Stabiliserend gerelateerde oefeningen versus manueel gerelateerde therapie. Na de verdeling van artikelen in de een van de drie groepen werd per groep van iedere studie omschreven wat de bevindingen waren met betrekking tot effectiviteit van stabiliserende oefeningen ten opzichte van de controle groep.
Interview: Uit de antwoorden kwam vooral naar voren dat de primaire factor voor de veroorzaking van a-specifieke lage rugklachten onder andere: metabole stoornissen, passiviteit of psychosomatisch kan zijn. Voor effectiviteit van stabiliteitstraining werd vooral geconcludeerd dat gedragsverandering en functionaliteit een belangrijke invloed vormde. Tenslotte was er een gedeelde mening dat het individu behandeld moet worden en dat er niet binnen een protocol gewerkt moet worden.
Conclusie: systematische review.
Bij patiënten met chronisch a-specifieke lage rugklachten zijn stabiliserende oefeningen, zowel op de lange, als korte termijn effectiever dan geen therapie. Stabiliserende therapie kan minstens net zo effectief zijn als conventionele fysiotherapie of manuele therapie op korte termijn. Op lange termijn blijken stabiliserende oefeningen een effectievere methode dan conventionele fysiotherapie of manuele therapie, bij het reduceren van lichamelijke beperking.
Interview
Ondanks dat de mate van effectiviteit van stabiliteit training onduidelijk is, zijn de deskundigen het allen eens dat stabiliserende oefeningen een toegevoegde waarde kunnen hebben bij het behandelen van chronisch a-specifieke lage rugklachten wanneer getracht wordt de lichamelijke beperking te reduceren.
Gecombineerde.
Zowel uit de meningen van de deskundigen als uit de systematische review blijkt dat er aanzienlijke evidentie is die suggereert dat stabiliteit training een toegevoegde waarde heeft bij het behandelen van chronisch a-specifieke lage rugklachten wanneer er getracht wordt lichamelijke beperking te reduceren.
Onduidelijk is echter welke patiënten het meeste baat zouden hebben bij stabiliteit oefeningen en hoe de invulling van een optimale stabiliteittraining er uit moet zien.




Kern woorden: chronisch a-specifieke lage rugklachten (CALR), stabiliserende oefeningen, beperking, multifidus, transversus, behandeling, fysiotherapie.

Summary

Study method: The study was divided in two parts; a systematic review and an interview with three leading specialists in the field of stabilising exercises for people with chronic a-specific low back pain. The following research query was formulated: "what is, based on best evidence based practice, the evidence concerning exercises for stability and coordination in patients with chronic a specific low back pain when trying to reduce disability". Goal of the systematic review was to determine the level of evidence concerning stabilizing and coordinative exercises. The interview's goal was to represent current thoughts on the subject.
Method: systematic review: a search on MEDLINE, CINAHL, PUBmed, PEDro and an article search where used to collect studies eligible for inclusion in the trial. Articles where included if they described studies in which patients with chronic low back pain where treated with stabilising exercises in order to reduce disability. Methodological quality was assessed with the PEDRO scale.
Interview: a semi structured face to face interview with Professor Onno Meijer, Daan Spanjersberg and professor Lieven Danneels was conducted regarding stabilising exercises for patients with chronic low back pain.
Results: systematic review: eight studies were found. All with sufficient methodological quality
Of all included studies the study characteristics and results are presented in Table 3. Three comparisons were made: 1) stabilising exercises versus no treatment. 2) Stabilising exercises versus conventional physiotherapy. 3) Stabilising exercises versus manual therapy. Studies were categorised according to these three comparisons and qualitative assessment was done.
Interview: it became apparent after the interviews that opinions concerning cause of chronic low back pain varied from a metabolic disorder, a passive lifestyle to psychosomatic causes. Concerning the effectiveness of stabilising exercises, behavioural change and functional movement was thought to be of great influence. All specialists agreed that it's the individual that should be treated, making protocols less significant while treating patients with chronic a-specific low back pain.
Conclusion: systematic review:
When reducing disability in patients with chronic a-specific low back pain, stabilising exercises are more effective on short and long term than no treatment at all. Stabilising exercises may be just as effective on short term in comparison to conventional therapy or manual therapy. On Long term stabilising exercises prove more effective than physical therapy or manual therapy in reducing disability.
Interview: even though there's some discussion about the level of effectiveness, all specialists agree that stabilising exercises can be a helpful tool to reduce disability in patients with chronic a specific low back pain.
Combined: In regard to the opinion of the specialists in combination with the conducted systematic review there is sufficient evidence to state that: stabilising exercises are an effective way to treat patients with chronic a specific low back pain when reducing disability is concerned. However it is still unclear which type of patient might benefit the most from this type of treatment. Nor is it exactly clear how the treatment should be conducted.