Samenvatting

In dit onderzoek "spelen op het plein, gewoon als het kan en speciaal als het moet" is de beleving van het buitenspelen in kaart gebracht. De beleving van motorisch minder vaardige kinderen, hun ouders en leerkrachten.

In dit onderzoek staat beschreven dat uit literatuuronderzoek blijkt dat motorisch minder vaardige kinderen opvallen op het schoolplein, kwetsbaarder zijn dan andere kinderen en zichzelf tekort doen als zij langdurig te weinig en minder frequent bewegen. De literatuur beschrijft ook een aantal voorwaarden en vaardigheden die nodig zijn om te komen tot goed speelgedrag op het plein. Deze voorwaarden zijn in dit onderzoek opgenomen. Ik heb in het bijzonder de schoolpleinvaardigheden verder uitgewerkt voor dit onderzoek.

Deze schoolpleinvaardigheden zijn verwerkt in een competentie belevingsinstrument, "hoe ik vind dat ik het doe", waarmee de beleving van tien motorisch minder vaardige kinderen in kaart is gebracht. De kinderen hebben ook de belangrijkheid van deze vaardigheden aan kunnen geven. In het onderzoek geven zij aan de schoolpleinvaardigheden "samen delen" en "samenwerken" belangrijk te vinden. Belangrijker dan "tegen elkaar spelen" of "even niet spelen". Competitie vinden zij minder belangrijk. De groep kinderen die is onderzocht geeft ook aan veel spelletjes op het schoolplein nooit te spelen omdat ze die niet goed kunnen uitvoeren.

Daarnaast heb ik gebruik gemaakt van oplossingsgerichte gesprekstechnieken om met de kinderen tot verbeteringen van het spel te komen tijdens de pauze op het schoolplein. De bevindingen en oplossingen van ouders en leerkrachten heb ik met behulp van vragenlijsten en schaalvragen kunnen verzamelen en in kaart kunnen brengen.

Vanuit observaties blijkt dat tijdens het buitenspelen de tien motorisch minder vaardige kinderen gemiddeld 43% van de tijd alleen spelen en 24% van de tijd niet actief bezig zijn. Gemiddeld geven deze kinderen het buitenspelen een 6,7, hun ouders een 6,2 en leerkrachten een 6,4. Voor drie kinderen is in dit onderzoek een motorisch begeleidingsplan voor het spelen op het schoolplein uitgewerkt. Scholen zijn deze begeleidingsplannen uit gaan voeren. Zelf ben ik één leerling gaan begeleiden in samenwerking met de school. Deze leerling heeft met behulp van een vast evaluatie instrument een aantal keer aangegeven hoe zij het buitenspelen van dat moment heeft ervaren. Het resultaat was positief. De beleving van deze leerling was in eerste instantie een 3, na de aanpassingen scoorde zij zelf een 8 een 8,5, een 9 en een 8.

Samen met andere kinderen spelen op een gelijkwaardige manier, erbij horen, succeservaring opdoen, rustmomenten inbouwen en de tijd krijgen om buiten te spelen zijn de sleutelwoorden van dit onderzoek.



Het is belangrijk differentiatie aan te brengen op het plein door geschikte en leuke uitdagende materialen aan te bieden, spelletjes aanreiken die door iedereen uitvoerbaar en leuk zijn en alternatieven bieden als het nodig is. Er dienen leerkrachten te zijn die meespelen en regelmatig in gesprek gaan met de kinderen over het buitenspelen.

Er is aandacht nodig voor het buitenspelen, voor alle kinderen en in het bijzonder voor de motorisch minder vaardige kinderen. Het pauzemoment is belangrijk en moet ook passend zijn bij de behoefte van de verschillende kinderen die op school spelen.



Het werkt in dit onderzoek om samen met kinderen op zoek te gaan naar oplossingen. De oplossingsgerichte benaderingswijze blijkt ook in dit onderzoek een effectieve wijze om te komen tot verbeteringen.