Samenvatting

Ieder schooljaar zitten er kinderen in de groep waarvan je denkt "wat jammer dat deze kinderen de hele dag in de bank moeten zitten". Ze moeten zich kunnen bewegen buiten de vier muren van het klaslokaal. Deze kinderen bloeien op als ze een buiten activiteit mogen doen. Tijdens bosdagen, herfstwandelingen of biologie lessen buiten heb je geen kind aan deze kinderen. Ze doen het dan buitengewoon goed, reageren minder impulsief en kunnen uren kijken naar een kikker of worm.
Het onderzoek wordt uitgevoerd op een basisschool met vier kinderen met kenmerken van ADHD uit groep 5. Deze kinderen gaan twaalf keer werken in de schooltuin en de onderzoeksinstrumenten richten zich vooral op concentratie, taakgerichtheid en sociale contacten. De data wordt verkregen uit observaties, vragenlijsten of interviews die worden afgenomen bij ouders, leerlingen en leerkrachten.

Uit theorieonderzoek en het praktijk gedeelte blijkt dat systematisch inzetten van een schooltuin als begeleidingsmiddel een positief effect heeft op het gedrag van kinderen met kenmerken van ADHD. De natuur kan gezien worden als een vervanger van medicatie voor ADHD. Het onderwijs en ouders zouden de kinderen meer moeten stimuleren de natuur in te gaan.