Samenvatting

Dit onderzoek gaat over handschriftontwikkeling in de bovenbouw van de basisschool. De docent handschriftontwikkeling op de pabo is verantwoordelijk voor het handschriftonderwijs aan pabo studenten. In deze digitale tijd rijst de vraag hoe zinvol het is nog langer aan een leesbaar, functioneel handschrift te werken. Hoe geven de leerkrachten in groep zeven en acht op dit moment vorm aan handschriftonderwijs? Hebben leerkrachten behoeften om de kwaliteit van handschriften en hun handschriftonderwijs te verbeteren? Hoe kan de pabo handschriftdocent in de onderwijsinhoud rekening houden met het veranderende handschriftonderwijs en zoals de titel weergeeft: 'Hoe blijft het handschrift leesbaar?' Aan dit onderzoek hebben 4 directies, 4 intern begeleiders en 8 leerkrachten van de groepen zeven en acht van vier basisscholen meegewerkt. Er zijn voor dit onderzoek drie onderzoeksmethoden ingezet: documentenanalyse, groepsinterviews en vragenlijsten. Uit het onderzoek is duidelijk geworden dat de deelnemers een leesbaar, functioneel handschrift belangrijk vinden. De prioriteiten liggen bij taal, (begrijpend) lezen en rekenen en niet bij handschriftontwikkeling. De wijze waarop handschriftonderwijs gegeven wordt, kan volgens de deelnemers verbeterd worden. Het model staan voor een leesbaar handschrift, heldere instructie en gerichte feedback lijken een positieve invloed te hebben op het ontwikkelen en behouden van een leesbaar handschrift. Leerkrachten hebben behoefte om de handschriftcriteria op juiste wijze in te zetten en zoeken handvatten om kinderen te helpen die schrijven moeilijk vinden. Tenslotte worden de meeste taken nog steeds verwerkt met pen en papier. De onderwijsinhoud op de pabo zal aangescherpt moeten worden. De toekomstige leerkrachten zullen leren de handschriftcriteria toe te passen. Zij moeten handschriftlessen kunnen geven op verschillende niveaus en leerlingen kunnen begeleiden die schrijven moeilijk vinden.