De grootste kennisbank van het HBO

Inspiratie op jouw vakgebied

Vrij toegankelijk

Terug naar zoekresultatenDeel deze publicatie

Sociaal Netwerk App

Rechten: Alle rechten voorbehouden

Sociaal Netwerk App

Rechten: Alle rechten voorbehouden

Samenvatting

De levensverwachting van de Nederlandse burger wordt steeds hoger: voor mannen stijgt deze in 2040
ten opzichte van 2012 van 79,1 naar 84,1 jaar, voor vrouwen van 82,8 naar 86,8 jaar
(Volksgezondheidenzorg.info, 2015). Tegelijkertijd zal het aantal 65-plussers naar verwachting groeien
van 2,7 miljoen in 2012 naar 4,7 miljoen in 2041 (Nationaal Kompas Volksgezondheid, 2014). Ook de
grijze druk, de verhouding tussen 65-plussers en de potentiële beroepsbevolking, zal toenemen van 27%
in 2012 naar 51% in 2040 (Nationaal Kompas Volksgezondheid, 2014).

Deze ontwikkelingen dragen eraan bij dat de gezondheidszorg in Nederland steeds duurder wordt. De
zorguitgaven stijgen sneller dan het bruto binnenlands product (bbp): in de periode van 2000 tot en met
2014 groeiden de zorguitgaven met 7,5% en het bbp met 3,4% (Centraal Bureau voor de Statistiek,
2015). Ook de totale zorglasten per Nederlander zijn gestegen: in 2006 was dit gemiddeld 4000 euro per
jaar, in 2014 gemiddeld 5300 euro (Centraal Bureau voor de Statistiek, 2015).

Het structureel stijgen van de zorgkosten was volgens dhr. van Rijn, staatssecretaris van het ministerie
van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS), voor de Nederlandse overheid één van de motieven om
het langdurig zorgstelsel te hervormen. Een tweede motief was het streven naar verbetering van de
kwaliteit van zorg: voorheen werden zorgtaken snel door professionals overgenomen, wat ertoe leidde
dat cliënten vaak de regie over hun leven verloren en afhankelijk raakten van zorg. In de zorg moet meer
maatwerk komen en het uitgangspunt moet zijn dat, zolang dit kan, de zorg in de eigen omgeving van de
cliënt wordt georganiseerd (Rijn, 2013a). Een derde argument was het willen vergroten van de
onderlinge betrokkenheid binnen de samenleving: (financiële) mogelijkheden van het sociale netwerk
van de cliënt staan vaak op de achtergrond, maar hier mag een groter beroep op worden gedaan (Rijn,
2013a). Deze drie motieven lagen aan de basis van de volgende toekomstvisie: “Het kabinet heeft een
stelsel voor ogen waarin de rol van de overheid groter wordt naarmate mensen meer zorg nodig hebben,
minder inkomen hebben en hun sociale netwerk minder op kan vangen.” (Rijn, 2013a, p. 2).

In deze toekomstvisie wordt er meer nadruk gelegd op de samenwerking tussen formele en informele
zorg en daarmee op het versterken van de positie van mantelzorgers en vrijwilligers (Sociaal en Cultureel
Planbureau, 2015). Dit wordt benadrukt door dhr. van Rijn (2013b): “De kern van mijn beleid is dat ik de
informele ondersteuning en zorg wil versterken, verlichten en verbinden” (Rijn, 2013b, p. 1).

Alle geschetste ontwikkelingen vragen om een omschakeling in de werkwijze van wijkverpleegkundigen.
Waar zij voorheen zorgtaken van de cliënt overnamen die hij niet meer zelf kon, is het nu aan hen om
samen met de cliënt en zijn netwerk te bekijken hoe dit opgelost kan worden. Pas wanneer de middelen
van het sociale netwerk ontoereikend zijn, kan de wijkverpleegkundige formele zorg indiceren. Zij moet
de omslag maken van ‘zorgen voor’ de cliënt naar ‘zorgen dat’ het sociale netwerk voor de cliënt kan
blijven zorgen (Nursing, 2015).

De Achterhoek is een regio waar de grijze druk in vergelijking met andere Nederlandse regio’s hoog is
(Planbureau voor de Leefomgeving, z.d.). In deze regio is zorgorganisatie Sensire één van de grote
aanbieders van thuiszorg. Sensire wordt voor de uitdaging gesteld om in een tijd van vergrijzing,
ontgroening, bezuinigingen en hervormingen nog steeds kwalitatief hoogwaardige zorg te leveren. De
organisatie ziet een oplossing in eHealth. Zo is Sensire op het gebied van Zorg op Afstand momenteel
binnen Nederland de koploper, waar dit al sinds 2012 structureel wordt ingezet (Sensire, z.d.). Ook is het
inzetten van eHealth cruciaal voor het betaalbaar houden van de zorg (Rijn & Schippers, 2015).

Om wijkverpleegkundigen van Sensire te ondersteunen in de eerder geschetste verandering, is medio
2015 in samenwerking met het Lectoraat Innovatie in de Care van de Hogeschool van Arnhem en
Nijmegen (HAN) door Sensire een nieuwe eHealth tool ontwikkeld: de Sociaal Netwerk App. Met deze
applicatie is het voor wijkverpleegkundigen mogelijk om het sociale netwerk van de cliënt in kaart te
brengen en aan leden van het sociale netwerk zorgtaken toe te delen. Op deze manier krijgen alle
betrokkenen een duidelijk overzicht van het sociale netwerk en diens draagkracht en draaglast.

Zorgorganisatie Sensire is de implementatie van de Sociaal Netwerk App gestart volgens de olievlek-
methode. Een kleine groep wijkverpleegkundigen die vaak voorop loopt in het werken met innovaties,
zogenoemde early adopters, zijn actief betrokken bij het ontwikkelen van de applicatie (Rogers, 2003).
Zij zijn sinds januari 2016 met de applicatie het werkveld ingegaan, met de verwachting dat zij als
ambassadeurs van de innovatie het werken met de Sociaal Netwerk App als een olievlek over de
organisatie zouden verspreiden.

Toon meer
OrganisatieHogeschool van Arnhem en Nijmegen
OpleidingVerpleegkunde
AfdelingAcademie Gezondheid en Vitaliteit
LectoraatInnovatie in de Care
PartnerZorgorganisatie Sensire
Datum2017-01-18
TypeBachelor
TaalNederlands

Op de HBO Kennisbank vind je publicaties van 26 hogescholen

De grootste kennisbank van het HBO

Inspiratie op jouw vakgebied

Vrij toegankelijk