Samenvatting

Vanuit Centrum voor Orthopedie Rotterdam is de opdracht gekomen een nieuwe CMC 1 brace te testen. De huidige brace die bij het bedrijf vervaardigd en aangemeten wordt is te statisch waardoor patiënten niet meer goed kunnen bewegen en moeite hebben met het uitvoeren van
algemene dagelijkse levensverrichtingen (ADL). Om dit probleem op te lossen is er een nieuwe, flexibele CMC 1 brace ontwikkelt door het bedrijf en tijdens het afstudeerproject in de praktijk getest.
Er zijn 15 proefpersonen benaderd die al in het bezig zijn van een statische CMC 1 brace van het bedrijf. Bij hen is een nieuwe brace aangemeten en deze is 3 weken getest. Er zijn bij iedere
proefpersoon 2 vragenlijsten afgenomen. Bij het eerste gesprek de 'vragenlijst statische CMC 1 brace' over de oude brace en na de evaluatie van de nieuwe brace de 'vragenlijst flexibele CMC 1
brace'. De uitkomsten van deze vragenlijsten zijn bewerkt met behulp van het programma SPSS.
Uiteindelijk zijn de resultaten van 13 van de 15 proefpersonen gebruikt. Uit deze resultaten blijkt dat de proefpersonen zowel de oude als de nieuwe brace een vergelijkbaar aantal uren per
dag gedragen hebben, maar 46% heeft de nieuwe brace meer dagen gedragen dan de oude brace. Beide braces zijn 's nachts (bijna) niet gedragen. Ook is er gekeken naar het draagcomfort, waarbij te zien is dat beide braces gemakkelijk aan- en uit te trekken zijn en dat
54% van de personen de nieuwe brace comfortabeler vinden dan de oude brace.
Een ander belangrijk punt van de resultaten is "de ervaren pijnklachten", zowel tijdens het dragen van de brace als voor en na het dragen. Zonder de brace zijn de pijnklachten zowel
overdag als 's nachts bij de oude brace vergelijkbaar met de pijnklachten van de nieuwe brace. 50% van de proefpersonen is ook van mening dat de pijnklachten bij de oude en de nieuwe brace gelijk zijn. 40% vindt de pijnklachten sterker bij de nieuwe brace en 10% vindt dit bij de oude brace. Pijnklachten die onstaan bij het uitvoeren van ADL zijn bij beide braces in dezelfde
mate aanwezig.
Wel is in de grafieken duidelijk zichtbaar dat met de nieuwe brace slechts 1 van de 7 handelingen niet uitvoerbaar is terwijl er 5 van de 7 met de oude brace niet uit te voeren zijn. Bij het vergelijken van de oude brace met de nieuwe komt naar voren dat 50% de voorkeur geeft aan de nieuwe brace. In de discussie blijkt dat vooral het comfort, de pijnklachten en de mate waarin de ADL uitvoerbaar zijn doorslaggevend zijn in het vergelijken van de oude met de
nieuwe brace. Daarnaast is opgemerkt dat in eventuele vervolgstudies kritisch gekeken moet worden naar het uitgevoerde onderzoek. Zo is het aan te raden om het testen van de braces uit te breiden naar zes weken; moet iedereen in het bezit zijn van een draagkousje en wordt
afgeraden gebruik te maken van een dubbele klittenband.
Het uitvoeren van een bewegingsanalyse is bij dit onderzoek niet aan de orde, maar zou wel nuttig zijn. Tot slot is in de conclusie te lezen dat de nieuwe flexibele brace zowel qua comfort als gebruik in
het ADL een vooruitgang is ten opzichte van de statische brace. De pijnklachten rondom de periode dat de oude of de nieuwe brace gedragen is, zijn gelijk evenals de pijnklachten die worden ervaren bij het uitvoeren van de ADL met één van beide braces. Tijdens het dragen van één van beide braces, zonder het uitvoeren van handelingen, ervaart de helft gelijke pijnklachten, de overige proefpersonen geven de voorkeur aan één van beide braces.