Samenvatting

Balans is belangrijk voor de activiteiten van het dagelijks leven (ADL). In dit onderzoek wordt
er gekeken of de BTWii een valide meetmethode is om statische balans te meten. De BTWii is een
softwareprogramma welke voor de Wii Balance Board geschreven is door de opleiding
Bewegingstechnologie aan de Haagse Hogeschool. Het doel van de BTWii is om de status van de
balansproblematiek te kunnen evalueren. Voordat de BTWii in de praktijk gebruikt kan worden moet er eerst inzage komen in de validiteit en toepasbaarheid van de BTWii. Met andere woorden in hoeverre ben je met de BTWii daadwerkelijk in staat om iets te zeggen over de balans van een persoon. Dit zal gebeuren door de volgende drie vragen te beantwoorden 1) wat is de haalbaarheid van de BTWii, 2) wat is de validiteit van de BTWii ten opzichte van de Berg Balance Scale en 3) wat is de concurrent validiteit van de BTWii. De Berg Balance Scale wordt gezien als de gouden standaard.
Voor dit onderzoek zijn acht mensen met balansproblemen (5 mannen, 3 vrouwen, gemiddelde leeftijd: 71 jaar (± 7,5)) getest en 21 mensen zonder balansproblemen (7 mannen, 14 vrouwen, gemiddelde leeftijd: 55 jaar (± 11)) getest. De uitkomsten uit de BTWii zijn vergeleken met de scores van de Berg Balance Scale om te kijken of deze met elkaar correleren. Daarnaast zijn de uitkomstmaten uit de BTWii van de twee testgroepen (de controlegroep en de groep met balansproblemen) met elkaar vergeleken om te differentiëren in de groep met balansproblemen. Dit wordt gedaan door te kijken naar de concurrent validiteit van de BTWii. De verwachting is dat er een verschil is te vinden tussen de twee groepen waarbij de groep met balansproblemen een grotere verplaatsing van de COP zal hebben in anterior posterior richting. Uit de resultaten is gebleken dat er bij vier testonderdelen van de BTWii één of meerdere uitkomstmaten met de Berg Balance Scale correleren (zelfstandig staan, zelfstandig staan ogen dicht, zelfstandig staan met de voeten bij elkaar en draaien met het hoofd over de linker schouder). Ook bleek uit de resultaten dat er bij vier
testonderdelen één of meerdere uitkomstmaten een significant verschil was tussen de groep met
balansproblemen en de controlegroep (zelfstandig staan, zelfstandig staan ogen dicht, zelfstandig staan
met de voeten bij elkaar en functional reach test). Alleen bij het zelfstandig staan (ZS) waren de volgende uitkomstmaten SDml, afgelegde weg, snelheid COPap en snelheid COP in staat om te differentiëren tussen de groep met balansproblemen en zonder balansproblemen en de uitkomstmaat te correleren met de Berg Balance Scale. De conclusie van dit onderzoek is dat één testonderdeel van de BTWii in de praktijk gebruikt zou kunnen worden waarbij er gekeken wordt naar het zelfstandig staan (ZS) met de uitkomstmaten SDml, afgelegde weg, snelheid COPap en snelheid COP (zie tabel 10). Ook de andere testonderdelen kunnen gebruikt worden met diezelfde uitkomstmaten maar zullen minder betrouwbaar zijn. Tevens blijkt uit dit onderzoek dat de meeste testonderdelen een lage validiteit hebben ten opzichte van de Berg Balance Scale.