Samenvatting

De etiologie van hamstringblessures is nog steeds onbekend. Binnen dit onderzoek zijn atleten met een hamstringblessure gevraagd om een verticale maximale sprong op een krachtplaat uit te voeren. Grondreactiekrachten zijn gemeten met het gebruik van deze krachtplaat. Van twee verschillende spieren, m. bicpes femoris caput longum (BFL) en m. vastus medialis (VM), is de elektrische activiteit gemeten tijdens deze verticale maximale sprong. Deze sprong werd uitgevoerd door een gezonde controle groep en een groep allen met een hamstringblessure aan het rechterbeen. Deze groepen zijn met elkaar vergeleken. Hieruit is gebleken dat er een significant verschil in intermusculaire coördinatie bestaat gedurende een verticale maximale sprong, tussen de personen met en zonder een hamstringblessure. De BFL van het gezonde linkerbeen van de geblesseerde proefpersonen spant bij de afzet ten opzichte van de gezonde proefpersonen, met 98,4% zekerheid, significant later aan. De BFL van het geblesseerde rechterbeen van de geblesseerde proefpersonen ontspant bij de afzet, met 96,5% zekerheid, ook significant later dan de gezonde proefpersonen. De geblesseerde proefpersonen springen ook minder hoog dan de gezonde proefpersonen. Waarschijnlijk komt dat doordat zij, als preventie, niet maximaal hun hamstrings gebruiken.