Summary

Wanneer het gaat over de combinatie van sport en kinderen, worden er vaak meningen gevraagd aan de overheid of trainers en coaches. Wat nog niet veel aandacht heeft gekregen, en wat dus nog relatief weinig onderzocht is, zijn de meningen van ouders en wat zij willen dat sport voor hun kinderen betekent. Ook de verwachtingen van ouders zijn nog weinig onder de aandacht gebracht. In dit explorerend onderzoek is deze vrij nieuwe onderzoeksgroep aangesproken om te achterhalen wat hun meningen en verwachtingen zijn op het gebied van de sociaal-emotionele ontwikkeling van hun kind in combinatie met sport. Er is onderzocht in hoeverre er een verband is tussen eigen sportbeleving en de meningen en verwachtingen van ouders over de bijdrage van (team)sportbeoefening aan de sociaal-emotionele ontwikkeling van hun kinderen van 9 t/m 11 jaar in een dorpscultuur. Daarnaast is er gekeken naar het verschil tussen vaders en moeders, of de eigen sportgeschiedenis en beleving invloed heeft op de sportrichting van het kind en of de eigen sportgeschiedenis en beleving invloed heeft op de betrokkenheid bij de sportbeoefening van het kind. De onderzoeksgroep bestond uit acht ouders. De helft van deze ouders hebben dochters die op hockey zitten, waarvan twee vaders en twee moeders. De andere helft heeft dochters die op schaatsen zitten, waarvan ook weer twee vaders en twee moeders. Door het gebruik van semigestructureerde interviews is de data verkregen. De interviews zijn ontworpen aan de hand van vier topics: eigen sportbeleving, sportbeoefening van het kind, meningen over de sportbeoefening van het kind en verwachtingen over de sportbeoefening van het kind. Er is uiteindelijk geen opmerkelijk verschil tussen de meningen en verwachtingen van vaders en moeders gevonden. De eigen sportgeschiedenis en beleving had geen en anders geen negatieve invloed op de betrokkenheid bij de sportbeoefening van het kind. Wel had de eigen sportgeschiedenis en beleving invloed op de sportrichting van het kind.