Samenvatting

Inleiding – De meest voorkomende motorische beperking bij kinderen in Nederland wordt veroorzaakt door Cerebrale Parese (CP). Gevolgen kunnen zijn problematiek op het gebied van mobiliteit en spasticiteit. Er werd lange tijd gedacht dat schade van het centrale zenuwstelsel niet kon worden hersteld. Echter, nieuw wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat een systematisch herstel mogelijk is. Binnen de neurorevalidatie wordt gebruik gemaakt van Giger-md therapie, doch er is nog niet veel onderzoek gedaan naar het effect bij CP. Het doel van dit onderzoek is het in kaart brengen van het korte termijn effect - effect direct na één behandeling - van de Giger-md therapie op mobiliteit en spasticiteit bij CP. Dit wordt onderzocht aan de hand van de neutrale-0-methode voor de mobiliteit en de Modified Ashworth Scale (MAS) voor mate van spasticiteit.
Methode – De data van 5 proefpersonen (2 mannen, 3 vrouwen), in een leeftijdscategorie van 4-34 jaar met één van de vijf vormen van CP werden gerekruteerd. Waarden van mobiliteit en spasticiteit werd pre- en post behandeling met Giger-md therapie gemeten. Er zijn totaal 12 metingen verricht. Tijdens deze meetmomenten is de mobiliteit van knie en elleboog flexie en extensie en heup flexie beiderzijds gemeten aan de hand van de neutrale-0-methode, deze waarden zijn met behulp van een goniometer in graden vastgelegd. De spasticiteit van flexie en extensie van armen en benen beiderzijds is gemeten door middel van de MAS. De verschillen tussen de pre- en postmetingen zijn getoetst middels de Wilcoxon Signed Rank toets.
Resultaten – De proefpersonen hebben een gemiddelde leeftijd van 17,42 jaar. Uit de analyse blijkt dat er bij de meetresultaten van de MAS geen significante verschillen zijn gevonden. Van de meetresultaten toonde 16,7% een verbetering aan met betrekking tot de spasticiteit. Bij 6 van de 10 pre- en postmetingen van de ROM zijn wel significante verschillen zichtbaar. Bij 50% van de meetresultaten is een verbetering van de mobiliteit zichtbaar.
Conclusie – Op basis van dit onderzoek kan worden geconcludeerd dat Giger-md therapie een positieve invloed heeft op de mobiliteit, maar niet per definitie op de spasticiteit. Om het korte en lange termijn effect beter in kaart te brengen is meer onderzoek vereist. Advies is om een grotere onderzoeksgroep te onderzoeken, meer metingen naar mobiliteit en spasticiteit te doen en dit voor een langere periode uit te voeren, waardoor er meer inzicht verkregen kan worden over de korte en lange termijn effecten van de Giger-md therapie.
Samenvatting ook in het Engels.